استاديمى بو فقيره لطف و كرمندن إحسان بيوران قديرِ مطلق، أزل و أبد سلطانى جنابِ حىِّ لا يموت حضرتلرينه، هر دقيقهده يوز بيڭلرجه حمد و شكر ايتسهم (كه ايدييورم) ينه يوز بيڭده بر بورجمى بيله ايفا ايدهمم. {لَهُ الْحَمْدُ وَ الْمِنَّةُ هٰذَا مِنْ فَضْلِ رَبِّى} پرتقصير اولان بو فقير، بِلا فاصله اوتوز درت سنه اولان حياتِ عسكريهمده، مقتضاىِ بشريت، آز و چوق معصيت فورطنه و طالغهلرينه طوتولمش، وظيفۀِ دينيۀِ اُخرويه و عبوديت جهتى پك چوق نقصان قالمش و خوابِ غفلت پردهسنه بورونمكله إمرارِ حيات ايتمش اولديغمى شيمدى آڭلايورم و قصورلى گچمش زمانلريمه پشيمان و نادم اولوب، أوّلكى گولدكلريمه شيمدى آغلايورم. بو ده، سز استاديمه و رسالهلريڭزه قاووشمقله حاصل اولمشدر كه، يوز بيڭلرجه شكر جنابِ حق سزى بو فقيره إحسان بيوردى.
درت سنه أوّل بوردوره گلديگمده، قارداشمز شيخ محمد أفندينڭ دلالت و توسّطى ايله مخابرهيه باشلامش و بِالنَّتيجه حكمترسان و نورفشان و مشكلكشا و كائناتڭ معمّاىِ طلسمنى آچان آناختارلرى بو فقيرڭ ألنه ويرن ينه او رسالهلردر. ايشته او بها تقدير ايديلهمهين او آناختارلر، اويله مجوهرات و پيرلانطه ألماسلر كه، نه دييهيم إقتدارسزلغمدن لسانم و قلمم قلبمڭ ترجمانى اولامييور، عاجز قالييور.
شريعت، حقيقت و معرفت خزينه و دفينهلرينى كشاد ايدهجك و ايدن، آنجق و آنجق بو نور رسالۀِ شريفهلريدر. بو نور رسالهلرينڭ هر بريسى بربرندن نورلى، هله إعجازِ قرآن ”نُورٌ عَلٰى نُور.“ ناصل توصيف ايدهيم، بر گلستانِ فرحفزاده غايت ناديده و خوش بو أزهارِ لطيفه گوناگون بولونوب ده، هانگيسنى قوپارمغه، قوقلامغه، ترجيح ايتمگه متحيّر قالوب ده، نتيجهده هپسندن بر دسته، بر دَمَت ياپمغه قرار ويرديگى گبى؛ بو رسالۀِ شريفهلر ده يازانى، اوقويانى، ديڭلهينى نور باغچهسنه، نور درياسنه غرق ايدوب ده متفكّر، متحيّر ايدوب، هپسندن بر چيچك دَمَتى ياپماز ده نه ياپار؟ إنسانى، فقط او إنسانى تحيّر و تفكّر صحراسنده مستِ لايعقل بيراقماز ده نه ياپار؟ بتون دنيوى بشريت و حيوانيت خاصّهلرندن تجرّد ايتمسنه، خالقنه عبوديتِ متماديهده بولونماسنه، مذموم بِالجمله أخلاقلرى دفع و طرد ايتمهسنه إلخ... گبى حسّياتيله متحسّس ايدوب ده نفسِ أمّارهيى ئولديرمز ده نه ياپار؟