يگرمى طوقوزنجى مكتوبڭ اوچنجى قسمنڭ طوقوزنجى مسئله‌سنده أمر بويوريلان خدمتِ قرآندن فقيرڭ حصّه‌سنه ايكى أركك و بر قيز چوجغى دوشمش ايمش. عين أمرى آلوب گليركن دوشونويوردم؛ عجبا أقرباءِ تعلّقاتمده چوجقلر وار، هانگيسنى إنتخاب ايده‌يم؟ بنم بو دوشونجه‌مه معنًا دينيلمش كه: هاى على! كندى رأيڭه مختار دگلسڭ. اونڭ إنتخابى باشقه قپويه عائددر. اوچ گون صوڭره ياشار و نجاتى إسمنده ايكى چوجق، بڭا هم رفيق، هم درس آرقداشى و بر درجه اونلره قالفه اولارق تعيين ايديلدم. چوجقلر حروفاتى تام بيلمدكلرى ايچون بعضًا يازى ايله، بعضًا كتابدن گوسترييوردم. بر آى صوڭره قرآن اوقومغه باشلاديلر. بشنجى آى ايچنده {اَلْحَمْدُ ِﷲِ هٰذَا مِنْ فَضْلِ رَبِّى} ختمه موفّق اولديلر.

مبارك استادم، بو خصوصى چوق دوشونويوردم كه؛ لا أقل بر ايكى سنه‌ده قرآن اوقومغه لياقت كسب ايديليركن، مأمولڭ خلافنده ميدانه گلن بو أمرِ عظيم كيمسه‌يه ويريلمز، آنجق و آنجق إعجازِ قرآنڭ او بيوك دڭزينڭ رشحه‌سيدر و ايكى جهان فخرى، نبىِّ آخر زمان پيغمبريمز محمّد مصطفى عليه الصلاة والسلامڭ همّتِ معنويه‌لريله او إعجازڭ إظهار و إنتشارينه مأمور ايديلن استاديمڭ دعاسى گبى، چوق بيوك قوّتلرله حاصل اولديغنه، بن دگل بو حاله شاهد، قريه‌مزڭ أكثريسى ايمان ايدوب، تصديق ايدييورلر. بتون كوى أهلِ ايمانى نامنه، بو أمرِ خيره وسيله اولان استاديمزه، لاَ يُعَدّ وَ لاَ يُحْصٰى تشكّرلرله ”جنابِ حق سزلردن أبدًا راضى اولسون“ دعاسنى عاجز لسانمله دائما سويله‌يورم