عزيز، شفقتلى، محترم استادم!
بولونديغمز عصر، معنوى سفربرلك (حرب) زمانى اولديغندن، وجودمدهكى يارهلره باقدقجه، يارهلر گيت گيده داها فضلهلاشمقده ايكن.. بر گون ايشيتدم كه، ”صاغدن صوله گچيڭز“ دييه إعلان ايدييورلر. و اوتوز ايكى حرفڭ بر قاچ عددينى غائب ايدوب إعلان ايدنجه اويله بر ياره داها آچيلدى كه؛ أوّلكى يارهلرى اونوتديردى. ناصلكه نصِّ قرآنده:
أصحابِ كهف أفنديلريمز بش ويا سكز دليقانلى (عصريمزدهكى تحمّل ايديلمهين فنالق گبى) او عصرده فنالقدن، فتنهدن قاچارق مغارهيه إلتجا ايتديلر. سببى ايسه؛ دينِ حق اوزره بولونان أهلِ ايمانى، زمانلرينڭ پادشاهى اولان داقيانوس پوتپرستلگه دعوت ايدوب.. قبول ايدنلرى پوتلره قربان كسديروب، قبول ايتمهينلرى قتلِ عام ايتديگى صيرهده، أصحابِ كهف أفنديلريمز مغارهيه چكيلديلر.
بن ده عصريمزه و يارهلريمزه باقدقجه، بتون گون روحم چيرپنمقده ايكن، ”عجبا بو قارمهقاريشيق زمانده، بنم گبى بويله معنوى يارهلى گنجلر، او محكمۀِ كبراده، جنابِ واجب الوجود و تقدّس حضرتلرينڭ حضورنده، پيغمبريمز محمّد مصطفى عليه الصلاة والسلام أفنديمزدن ناصل شفاعت ديلهيهبيليرلر؟“ دييهرك، بتون گون روحم آغلاردى. مادام محمّد عليه الصلاة والسلامه، بيڭلرجه مادّى و معنوى يارهليلر، ديلسزلر، نزول اولمش، بتون قلبى قرارمش، ايمانى يوق بدوى آدملر، محمّد عليه الصلاة والسلامڭ ياننه وارديغنده، بر ساعت، بر گون صحبتِ نبويده بولونور؛ صوڭره قوم و قبيلهلرينه رهبر و معلّم اولارق دونديلر. و مادام قيامته قدر باقى بيراقديغى قرآن و قرآنڭ تعيين ايتمش اولديغى معنوى دوقتورلر، قيامته قدر گلهجك مؤمنلره مادّى و معنوى دوقتورلق وظيفهسنى گورهجكلر. و شيمديكى حال ولايتمز داخلنده بولونان معنوى دوقتوره مراجعت ايدهيم دييهرك، روحم هر آن گزمكده ايكن بىهوش اولوب ياتدم.