مادّةً اوزاق دوشن بو بيچاره طلبهڭزى ياقيندن تمثيل ايدن حافظ صبرى أفندى ايله ديگر ذواتڭ نورلر حقّندهكى إحتساسلرى چوق قيمتلى و يوكسك و لايقلى بر صورتده إفاده ايديلمشدر. بر مكتوبڭزده معلّم جودىنڭ قصيدهسى مناسبتيله بيورديغڭز وجيزهيى بوراده تكراره مناسبت گلدى.
سرّنجه گوزللك يازيلريمزده دگل، بلكه إعجازِ قرآندن اولان نورلى سوزلره و مكتوباته عائددر. هر فردِ مؤمن، درجۀِ فهم و ذوقنه گوره، أصلنده گوزل اولان بر شيئى تعريف ايدر. عجز و فقردهكى لذّت، شفقت و تفكّردهكى علويت؛ حقيقةً هيچ بر شيله قابلِ قياس دگلمش.
حالِ عالم مساعد اولسه ده، خزينۀِ خاصّۀِ قرآندن چيقارهرق تعبيرِ عاليڭزجه دلاّللغنى ياپديغڭز ألماسلرى چوق گوزلر گورسه. گورسه ده، سرخوشلر آييلسه، متحيّرلر قورتولسه، مؤمنلر سَوينسه، ملحدلر، كافرلر، مشركلر ايمانه، إنصافه، دائرۀِ عقله گلسهلر. و بو مسعود و علوى نتيجهيى بزلره إدراك ايتديرمهسنى ألطافِ إلٰهيهدن تضرّع و نياز ايدييورم. آمين.