اويله يا، عزيز استاد! عصرِ سعادتده دگلسه‌ك، مشتاقى‌يز. بو بزه كافى. حضرتِ محمّد عليه الصلاة والسلامڭ بزه بيراقديغى معظّم بر معجزه‌سى بوگون ألمزده دگل مى؟ او كتاب بزه، محتاج و مشتاق بولونديغمز سعادتى وعد ايتمييور مى؟ اوڭا خالصانه صاريلديغمز زمان، محتاج بولونديغمز ذوقِ معنوى‌يى بزه ويرمييور مى؟

أوت عزيز استادم، بوگون ألمزده طوتديغمز، گوزيمزله گورديگمز حقيقى إنسانلره رهبر اولان او معظّم كتاب، او بيوك معجزه كه، بن مادّيات ايچنده دنيا جرياننده بوغولمق اوزره ايكن، بنى اونڭ علوى سسلرى نه گوزل تسلّى ايتمش و بڭا صارصيلماز بر إستنادگاه اولمشدر. حقّه نامتناهى شكرلر اولسون

محترم استاد! بڭا اويله گلييور كه، معنوى سعادته كشاده بولونان روحم، قيمتدار رساله‌لرى اوقودقجه، يازدقجه گيت گيده بر ذوقِ معنوى، بر سعادتِ أبدى حاضرلقلريله جوشه‌جق. جوشقونلقلريمڭ خيلى دوام ايتديگى اولويور

استادم! ايشته او زمان دنيا، نظرمده بر هيچدن عبارت قالييور. أبديته، صوڭسز سعادت عالملرينه آتيلمق ايسته‌يورم. ايشته او دقيقه‌لر بو دنيايى بڭا ويرسه‌لر، بو طاتلى خوليالريمڭ بر نبذه‌سنى بيله ويرمك ايسته‌مم. دفع اولسون گنجلك رؤيالرينڭ كابوسلى فورطنه‌لرى

استادم، دعاڭزه محتاجم