برنجى نقطه: نعمت و رحمتِ إلٰهيه‌نڭ فيآتى، شكردر. بز، شكرى حقّيله ويرمدك. أوت رحمتڭ فيآتنى شكرله ويرمديگمز گبى؛ ظلممزله، عصيانمزله غضبى جلب ايدييورز. شيمدى زمين يوزنده ظلم و تخريبات، كفر و عصيان ايله نوعِ بشر، تام طوقاته كندينى مستحق ايتدى و دهشتلى طوقاتلر يدى. ألبته بر پارچه حصّه‌مز ده اولاجق.
    ايكنجى نقطه: حديثده وار كه: ”حتّى دڭز ديبنده‌كى باليقلر دخى گناهكار و ظالملردن شكوا ايدييورلر كه؛ اونلرڭ يوزندن ياغمور كسيلير، حتّى بزم ده نفقه‌مز آزالير“ ديرلر. أوت بو زمانلرده اويله گناهلر، ظلملر اولويور كه؛ رحمت ايسته‌مگه يوزيمز قالمييور؛ معصوم حيوانلر ده عذاب چكرلر.
    اوچنجى نقطه: آيتده واردر: اويله مصيبتدن قاچيڭز كه؛ گلديگى وقت ظالملره مخصوص قالماز، معصوملر و مظلوملر ده ايچنده يانار.“ چونكه مصيبتِ عامّه‌دن معصوملر خارقه بر طرزده يانغين ايچنده سلامتده قالسه‌لر، حكمتِ دينيه بوزولور. چونكه دين بر إمتحان، بر تجربه‌در. او وقت، أبو جهل گبى فنالر، عينًا أبو بكرِ صدّيق رضى اﷲ عنه گبى تصديق ايدرلر. اونڭ ايچون، مصيبتِ عامّه‌ده معصوملر ده بلا چكرلر.
    دردنجى نقطه: شيمدى مالده و رزقده حيله‌لر ايله، سوءِ إستعمال ايله، رشوتله چوق حرام قاريشديغى و أكينجيلر كندى مالنه حقّيله صاحب اولماديغى و اون آدمدن ايكى اوچى تام رحمته مستحق ايسه، أكينجيلرڭ مالندن إستفاده ايدنلردن بش آلتيسى يا ظلم ايله يا حرام قاريشديرمقله، يا شكرسزلكله رحمته إستحقاقنى غيب ايدييور.
    بشنجى نقطه: رسالۀِ نور، بو آناطولى مملكتنه بلالرڭ دفعنه أهمّيتلى بر وسيله‌در. صدقه ناصل بلايى دفع ايدييور، اونڭ إنتشارى و اوقونماسى كلّى بر صدقه نوعنده سماوى و أرضى بلالرڭ دفعنه چوق أماره‌لر و چوق حادثه‌لرله تبيّن ايتمش. حتّى قرآنڭ إشارتيله تحقّق ايتمش. و يازماسنى و إنتشارينى منع ايتمك زمانلرنده درت دفعه زلزله‌لرڭ باشلاماسى و إنتشاريله طورمالرى و آناطوليده أكثر اوقونماسى، ايكنجى حربِ عمومينڭ آناطولى‌يه گيرمه‌مسنه بر وسيله اولديغى سورۀِ {وَ الْعَصْرِ} إشارت ايتديگى، بو ايكى آى قوراقلق زماننده محكمه‌نڭ رسالۀِ نورڭ برائتنه و وطنه منفعتلى اولديغنه دائر قرارينى محكمۀِ تمييز تصديق ايده‌رك تام بر سربستيتله رسالۀِ نورڭ إنتشار و اوقونماسنى بكلركن، بتون بتون عكسنه اولارق منع ايديلمسى و محكمه‌ده‌كى رساله‌لرڭ صاحبلرينه إعاده ايديلمه‌مسى و بزى ده او جهتله قونوشمقدن منع ايتمه‌لرى جهتيله، بلالرڭ دفعنه وسيله اولان بو كلّى صدقۀِ معنويه قارشى چيقامدى، گناهمز نتيجه‌سى قوراقلق باشلادى.