Duke parë bamirësitë, dhuratat, bujarinë, ndihmën dhe mëshirën e qartë, mendjet e shëndosha dhe zemrat që rënkojnë akoma, e kuptojnë se pas perdes së tyre ndodhet një Zot i Gjithëmëshirshëm.

Me këtë besim e shpëton bamirësinë nga ironi-talljet, dhuratën nga mashtrimi, ndihmën nga armiqësia, mëshirën nga tortura, bujarinë nga tradhëtia dhe gjithashtu e shpëton shpirtin nga tortura që të shkosh në jetën e lumturisë.

Në stinën e pranverës, në faqen e ngushtë të tokës, mijëra libra të koklavitur janë shkruar me lapsin e një fuqie të madhe. Po me këtë fuqi ata ndahen dhe rreshtohen përbri njëri tjetrit. Ne e shohim këtë me sytë tanë, sa herë që ndërrohen stinët. All-llahu ka premtuar po me këtë lapës që ka vizatuar këto bukuri, të cilat janë vetëm një pjesë e vogël e asaj që do të shihni në botën tjetër. Ai do të pikturojë një vend më të bukur, me tërë shkëlqimet, më të gjerë e më të rregullt. Do të shkruajë një Libër të Pavdekshëm, Librin e Madh të Tubimit të Ringjalljes dhe shenjtërinë e atyre që do të lexoni. Aty në atë Tubim, regjistri i madh i veprimeve të njerëzve, do të lexohet dhe do të sqarohet.

Kjo botë është shtëpia, fillimi i jetës, fabrika dhe panorama e zotëruesve të shpirtrave. Në të jetojnë të gjitha qeniet e gjalla, të mijëra llojeve. Kjo nuk është e qëndrueshme dhe vazhdimisht shndërrohet. Megjithatë kjo botë është zemra e të gjithëve dhe këtu bëhet qëndrimi dhe përfundimi; bashkekzistenca e gjithësisë. Kjo është edhe arsyeja që kjo botë është shumë më e rëndësishme, nga të gjithë planetet madhështorë. Megjithatë në Mesazhet e Zotit, kjo është quajtur e barabartë me ta. Për këtë arsye, kjo tokë ka një rëndësi të veçantë, sepse në të jetojnë qeniet e gjalla të vetëdijshme, si provë konkrete dhe të gjitha sendet e krijuara nga Dora e Padukshme e Zotit. Kështu ne gjithmonë, lexojmë në Librin e Shenjtë:

13)“Zoti i qiejve e i tokës”.

Qiejt dhe Tokën All-llahu i quan të barabartë.

Në këtë gjendje siç është kjo botë sot, i përshtatet njeriut, që me lejen e Zotit të punojë dhe jetojë, të lindë dhe të vdesë, të qeshë dhe të qajë, sipas një rregulli të matur me kalibrin preçiz, në mënyrë “gjeometrike” nga Mjeshtëria e Zotit. Një program është përpiluar në mënyrë të veçantë, ku pasqyrohen veset e shoqërisë, dëshirat dhe çudirat e jetës njerëzore, sepse ky njeri është krijesa më e logjikshme nga të gjitha qeniet.