Шейле хем гелҗек гүнлериң горкуларыны, ховп-хатарларыны индерер. Акылыңы дерексиз, саңа зыянлы бир серишдә өврүп, онуң гымматыны гачырар. Ине, шонуң үчин фасык адам акылының берйән бирахатлыгындан ве аграм салмасындан гутулҗак болуп галапын серхошлыга йүз урар я-да харам кейпе улашар.

Эгер Мәлики Хакыкысына багш этсең, Онуң үчин ишлетсең, акыл шейле бир сырлы ачара өврүлер. Адам ол ачар билен әлемдәки чәксиз Рехмет ве хикмет хазыналарыны ачар. Шейдип акыл өз эесини эбеди багтыярлыга тайярлап, Мүршүди Реббаны дереҗесине гөтерер.

Меселем, гөз шейле бир дуюш агза сыдыр, рух бу әлеме шол пенҗиредеи середер. Эмма сен оны Алла Тагала багп этмән, гайта небсиң хасабына ишлетсец, ол гелип-гечип дуран вагтлайын гөзелликлере, даш гөрнүшлере середип, небсиң ислегине ве хөвесине мейилли гүнәкәр хем пес дереҗели хызматкәре өврүлер. Эгер гөзлериңи Сани-йи Басырыңа багш этсең ве Онуң хасабына, Онуң ругсат берен чәклеринде ишлетсең, шол вагт олар китабы кебири каинатың сырларыны өвренер ве әлемдәки мугҗизатың, ягны Раббың гудратлы сунгатының сынчысына өврүлер. Ер үсти боссанының рехмет гуллериниң мүбәрек арысы дереҗесине етер.