ИМАН ХАКЫЙКАТЬЛӘРЕ | ИМАН ХАКЫЙКАТЬЛӘРЕ | 119
(1-128)

Гайбәтнед харам булмаган урыннары. Берсе - бер кешенец гаебен, хаксызлыгын төзәтү өчен, изге ният белон, ул кешене тәртипкә кертә торган кешегә әйтсәц, - ярый. Мәсәлән, бер баланыц гаебен аиың атасы яки тәрбия итүчесенә әйтү.

Икенчесе. Бер кеше белән эш эшләргә теләгән икенче кеше, беренче кешенең ничеклеген беләсе килгп, гиннән сораса, син: "Ул кеше белән эшләмә. Ул кешедән сиңа зыян килер", - дип әйтсәң, - гайбәт булмас.

Өченчесе. Максаты, нияте мыскыллау һәм хур-лау булмыйча, киресенчә, ул кешене таныту өчен сөйләнсә, - ярый. Мәсәлән, "Ул сукьф һәм аксак кеше шунда китте", - дип әйтсә, ул да гайбәт булмас.

Дүртенчесе. Ачыктан-ачык гөнаһ эшләгән һәм шул гөнаһы белән мактанып йөргән, кешеләргә золым кыйлучы һәм гөнаһны таратучы кешеләрнең гайбә-тен сөйләсә, - ярый.

Югарыдагы шушы очракларда, хаклык өчен, нәфескә өлеш бирмичә, бары тик файда булсын өчен гайбәт сөйләнсә, - ярый. Югыйсә, гайбәт, ут ничек утынны яндырып бетерә, шуның кебек гайбәт тә са-лих (изге) гамәлне ашап бетерер.

Әгәр гайбәт сөйләгән яки гайбәт сөйләгән вакыт-та үз ихтыярың белән тыңлаган булсаң, ул вакыт

шундый доганы укы:

اَللّهُمَّ اغْفِرْلَنَا وَ لِمَنِ اغْتَبْنَاهُ

"Аллаһым, мине һәм гайбәт сөйләгән кешене гафу ит". Соңыннан ул кешене очратсад, "Синең артыңда гайбәт сөйләдем, мине гафу ит!" - дип, ризалыгын сора.

اَلْبَاقِى هُوَ الْبَاقِى

Тавыш юк