БӘДИҮЗЗАМАН САИД НУРСИ | БӘДИҮЗЗАМАН САИД НУРСИ | 6
(1-38)

Шуннан соң, Истанбулда Шам шәһәренә барган-да, Бедиүззаман Кара диңгезнең көнчыгышындагы Батуми шәһәре юлы белән Тифлискә китте. Тифлис шәһәренә кергәч, Шәйх Санган тавына менде. Тирә-якны күзәтеп торганда, бер урыс милиционеры аның янына килде һәм аңа сорау бирде:

- Нигә болай игътибар белән карап торасың? Бәдиүззаман әйтте:

- Мәдрәсәмнең планын төзим. Рус милиционеры:

- Син кайдан?

Бәдиүззаман: "Мин Битлис шәһәреннән".

Милиционер: "Бу бит Тифлис шәһәре".

Бәдиүззаман: "Битлис, Тифлис бер-берсенең кардә-ше бит".

Милиционер: "Нәрсә әйтмәкче буласың?"

Бәдиүззаман: "Азиядә ислам илләрендә өч нур бер-берсе артыннан үсә һәм көчәя башлады. Ә сездә (Рос-сиядә) бер-берсе артыннан өч карадгылык, золмәт җәелә, алга китә башлаячак. Шул җәбер пәрдәсе һәм золмәт пәрдәсе ертылачак, үзгәрәчәк. Мин дә, мон-да килеп, үз мәдрәсәмне ачачакмын".

Рус милиционеры: "Синең өметеңә сокланам мин".

Тавыш юк