Ҳам, яна дейди: "Бу олам гарчи фонийдир, лекин абадий бир оламнинг лавозимотини етиштиради. Гарчи зоилдир, кечгувчидир, лекин боқий мевалар беради, боқий бир зотнинг боқий исмларининг жилваларини кўрсатади. Ва гарчи лаззатлари оз, аламлари эса кўпдир, лекин Раҳмони Роҳиймнинг илтифотлари заволсиз ҳақиқий лаззатлардир. Аламлар эса, савобга василалик жиҳати билан, маънавий лаззат етиштиради. Модомики машруъ доира руҳ, қалб ва нафснинг барча лаззатларига, сафоларига, кайфларига кифоядир, ғайри машруъ доирага кирма. Чунки ғайри машруъ доирадаги бир лаззат баъзан кетидан мингларча аламлар келтиради.

Ҳам, ҳақиқий ва доимий лаззат бўлган илтифототи Раҳмонийяни бой беришга сабабдир.

Ҳам, залолатнинг йўлида, - собиқан баён этилганидек, инсонни асфали софилийнга шундай туширадики, ҳеч бир маданият, ҳеч бир фалсафа унга чора топа олмагани ва у чуқур зулумот қаъридан ҳеч бир тараққиёти башария, ҳеч бир камолоти фанния у инсонни чиқара олмагани ҳолда, Қуръони Ҳакийм иймон ва амали солиҳ ила у асфали софилийнга тушишдан қутқариб, инсонни аълойи иллиййинга олиб чиқаради. Ва далоили қатъийя ила, олиб чиқаришини исбот этади. Ва, у чуқур тубанликни тараққиёти маънавиянинг поғоналари-ла ва такаммулоти руҳиянинг жиҳозоти-ла тўлдиради.