Ҳам яна, модомики ҳар хатонинг боши дейилган, дунёнинг ёмон тарафига муҳаббат қўймай, балки исмларга ва охиратга қараган икки юзини исмлар ва охират учун севган ҳамда тафаккурий ибодат ила у юзларни юксалтирган, гўё бутун дунёси ила ибодат қилгандек бўлади. Албатта бундай ибодат қилган одамнинг дунёдек бир мукофот олиши, раҳмат ва ҳикматнинг тақозосидир. Ҳам яна, модомики охиратнинг муҳаббати ила унинг бу экинзорини севган ва Жаноби Ҳақнинг муҳаббати ила исмларининг ойнасини севган экан, албатта дунёдек бир маҳбубни истайди. У ҳам бўлса дунёдек катта бир жаннатдир.

Савол: Бу қадар катта ва холи бир жаннат нимага ярайди?

Ал-жавоб: Дейлик, агар мумкин бўлсайди, хаёл тезлигида заминнинг атрофини ва юлдузларнинг аксариятини кезсанг, "Бутун олам меникидир," дея оласан. Малоика ва инсон ва ҳайвонларнинг иштироклари сенинг у ҳукмингни бузмайди. Худди шунингдек, у жаннат тўла бўлса ҳам, "У жаннат меникидир," дейишинг мумкин. Ҳадисда "Баъзи аҳли жаннатга беш юз йиллик бир жаннат берилиши"нинг сири, Йигирма Саккизинчи Сўзда ва Ихлос Ёғдусида баён этилган.