Ундан исмларнинг гўзаллигига, ундан сифатларнинг гўзаллигига, ундан Зоти Зулжалолнинг мислсиз жамолига қарата қалбга йўл очади. Хуллас, бу муҳаббат шу суратда бўлса, ҳам лаззатдир ҳам ибодатдир ҳамда тафаккурдир.

Ёшликка муҳаббатинг эса, модомики уни Жаноби Ҳақнинг гўзал бир неъмати бўлгани туфайли севган экансан, албатта уни ибодатда сарф этасан, бузуқчиликларда бўғдириб ўлдирмайсан. Шундай экан, у ёшлик чоғингда қозонган ибодатларинг у фоний ёшликнинг боқий меваларидир. Сен кексайган сари ёшликнинг яхшиликлари бўлмиш боқий меваларини қўлга киритган ҳолда, ёшликнинг зарарларидан, тошқинликларидан қутуласан. Ҳам кексаликда ибодатга янада зиёда муваффақият ва марҳамати Илоҳияга янада зиёда лаёқат қозонганингни ўйлайсан. Беш-ўн йиллик ёшлик лаззатларининг ўрнига, аҳли ғафлат каби, эллик ёшда "Эй воҳ, ёшлигим кетди!" дея афсусланиб, ёшликка йиғламайсан. Ўшандайлардан бири:

деган. Яъни: "Кошки ёшлигим бир кунга қайтса эди, кексалик менинг бошимга нималар келтирганини шикоят қилган бўлардим".