Ҳам, ҳаёт фаришталарга иймон рукнига ҳам боқади. Рамзан уни исбот этади. Чунки, модомики коинотда энг муҳим натижа ҳаётдир ва бу ҳаёт ичра энг кўп тарқалган ва қийматдорлиги учун нусхалари кўпайтирилган ҳамда замин меҳмонхонасини келиб-кетгувчи карвонлар ила шодлантирадиган нарсалар зиҳаётлардир; ва модомики Курраи Арз бу қадар зиҳаётнинг навълари ила тулган, у зиҳаётларнинг навъларини давомли суратда янгилаш ва кўпайтириш ҳикмати ила ҳар вақт тўлиб-бўшалаёгган ва энг майда, чирик моддаларда ҳам кўплаб зиҳаётлар яратилаётган бир маҳшари ҳувайнотдир ва модомики ҳаётдан сизилган энг софий хулосаси бўлган шуур ва ақл, латиф ва собит гавҳири бўлган руҳ Курраи Арзда - худди Курраи Арз ҳаёт ва ақл, шуур ва руҳлар ила тирилтирилиб, жонлантирилиётгандек - ғоятда бисёр бир суратда яратилаётган экан, демак, албатта, Курраи Арздан ҳам латиф, янада нуроний, янада улкан, янада аҳамиятли бўлган самовий юлдузлар ўлик, жонсиз, ҳаётсиз, шуурсиз қолиши асло мумкин эмасдир.

Демак, осмонларни, қуёшларни, юлдузларни шодлантирадиган ва уларга ҳаёт бахш этадиган ҳамда натижаи хилқати самовотни кўрсатадиган ва хитоботи Субҳонияга сазовар бўладиган зишуур, зиҳаёт ва самовотдаги саканалар, ҳарҳолда, сирри ҳаёт ила маълум бўладики, улар ҳам малоикалардирлар.