Масалан, баҳор мавсумида бутун дарахтларга жаннат ҳурлари каби сундусмисол либослар кийдириб, чечак ва меваларнинг дурри жавҳирлари ила ясатиб, уларнинг латиф қўллари бўлган шохнавдаларни хизматкор этиб, бу қўллар воситасила турлитурли энг мазали, энг мусанно меваларни бизга тақдим этмак; ҳам заҳарли бйр арининг қўлидан шифобахш энг тотли болни бизга едирмак; ҳам энг гўзал ва юмшоқ бир либосни қўлсиз бир қуртнинг қўли ила бизга кийдирмак; ҳам раҳматнинг буюк бир хазинасини кичик бир уруғ ичида биз учун сақламак нақадар жамийл бир карам, нақадар латиф бир раҳмат асари экани очиқ-равшан англашилади.

Ҳам инсондан ва баъзи бошқа жониворлардан ташқари, Қуёш, Ой ва ердан тортиб то энг кичик махлуққа қадар ҳар нарса камоли диққатла ўз вазифасида ишлаши, ҳаддидан заррачалик четга чиқмаслиги, бир азим ҳайбат остида умумий бир итоат ҳукм суриши буюк бир жалол ва иззат соҳибининг амри билан юз бераётганини кўрсатади. Ҳам хоҳ наботий бўлсин, хоҳ ҳайвоний, хоҳ инсоний бўлсин, бутун волидаларнинг у раҳм-шафқатлари ила7-ҳошия ва сутдек латиф у озуқ ила ул ожиз ва заиф болаларининг тарбияси нақадар поёнсиз бир раҳмат жилвасининг иши экани очиқ-равшан англашилади.