ЙИГИРМА БЕШИНЧИ ЁҒДУ | ЙИГИРМА БЕШИНЧИ ЁҒДУ. | 54
(1-73)

Сўнгра яраларидан пайдо бўлган қуртлар юрагига ва тилига ҳужум қилган вақтда, зикр ва маърифати Илоҳиянинг маконлари бўлмиш қалб ва тилига илашганлари учун, у ибодат вазифасига халал беради деган тушунча ила, ўз истироҳати учун эмас, балки ибодати Илоҳия учун: "Ё Раб! Менга зарар келди. Тилдаги зикримга ва қалбан ибодатимга халал бермоқда," дея муножот1 қилган. Жаноби Ҳақ у холис ва соф, ғаразсиз, Аллоҳ учун қилинган муножотни ғоят ажиб бир суратда қабул этган. Камоли соғлиғини эҳсон этиб, марҳаматининг турли хил навларига сазовор айлаган. Ушбу Ёғдуда Беш Нукта (яъни, нозик маъно) бор.

БИРИНЧИ НУКТА:

Ҳазрати Айюб Алайҳиссаломнинг зоҳирий ярали хасталигининг ўрнида бизнинг ботиний ва руҳий ва қалбий хасталикларимиз бор. Ичимиз ташимизга, ташимиз ичимизга бир ўгирилса, Ҳазрати Айюбдан ҳам кўпроқ ярали ва хаста кўринамиз. Чунки қилган ҳар бир гуноҳимиз, бошимизга кирган ҳар бир шубҳа қалб ва руҳимизда яралар очади.

Аудио мавжуд эмас