Умримнинг охирида РИСОЛАИ НУР каби фақат иймоний ва ухровий бир муқаддас хизматни дунёга қурол қилмаслик ва шахсий манфаатларга восита қилмаслик учун, у мақбул ва зарарсиз одатга нисбатан менга бир нафрат ва ундан қочиш ва шиддатли фақирлик ва муҳтожликка рози бўлиб, қўлини инсонларга очмаслик ҳолати берилган эди, токи РИСОЛАИ НУРнинг ҳақиқий бир қуввати бўлган ҳақиқий ихлос синмасин. Ва бундан маънавий бир ишорани ҳис қилардимки, келажак замонда тирикчилик дардида юрган аҳли илмнинг бу эҳтиёжи, мағлубиятига сабаб бўлади.

л Тўртинчи Намуна: ёнги Саид кексалигида, бутунлай сиёсатдан ва дунёдан ўзини тортишга урингани ҳолда аҳли дунёнинг қонунга ва инсофга ва виждонга, ҳатто инсонийликка бутунлай зид бир тарзда, ашаддий зулм ила, йигирма саккиз йил исканжалар билан эзганига ва бир чивиннинг чақишига чидаб турмайдиган у бечора Саиднинг болталар билан бошига урганига ва туҳматнинг энг ёмонларини қилганига жавобан, унга мислсиз бир сабр ва бардош эҳсон этилиши ҳамда ғоят асабий бўлганидек;