Масалан, бир томчи сув, бир зарра шиша парчаси, ўзи зиёсиз, аҳамиятсиз бўлгани ҳолда, соф қалби ила юзини қуёшга қаратса, у аҳамиятсиз, зиёсиз томчи ва шиша парчаси ўзига яраша қуёшнинг бир арши бўлиб сенинг юзингга кулиб табассум қилади. Ушбу мисол каби зарралар ва мавжудот, жамоли мутлақ ва камоли мутлақ соҳиби бўлган Зоти Зулжалолнинг исмларига вазифапарварлик жиҳатида ойна бўлиши билан, ўша томчи ва зарра шиша каби ғоят паст бир даражадан ғоят юксак бир кўриниш ва ёришиш даражасига чиқмоқдалар. Модомики, вазифа жиҳатида ғоят нуроний ва юксак бир мақом олмоқдалар; лаззатланиш мумкин бўлса, яъни омма ҳаётидан ҳиссадор бўлсалар, у вазифаларни ғоят лаззат ила бажармоқдалар дейиш мумкин.

Вазифада лаззат борлигига энг очиқ бир далил, сен ўз аъзо ва туйғуларингнинг хизматларига боқ. Ҳар бирининг ўзининг ва навининг ҳаёти давом этиши учун қилган хизматларида алоҳида-алоҳида лаззатлари бор. Хизматга бўлган иштаҳа, улар учун лаззатланиш ҳукмига ўтади. Ҳатто хизматни тарк этмоқ, у аъзонинг ўзига хос бир азобидир.