Хуллас, мавжудотнинг энг шарафлиси бўлган зиҳаёт ва зиҳаёт ичида энг шарафлиси бўлган зишуур ва зишуур ичида энг шарафлиси бўлган ҳақиқий инсон ва ҳақиқий инсонлар ичида ўтган вазифаларини, энг улуғвор бир даражада, энг мукаммал бир суратда бажо этган Зот, албатта, у Меърожи Азийм ила Қоби Қавсайнга чиқадиган, абадий саодат эшигини қоқадиган, хазинаи раҳматини очадиган, иймоннинг ғайбий ҳақиқатларини кўрадиган ҳам Удир.

Еттинчидан, кўриниб турибдики, бу маснуъот ғоят гўзал қилиб ясатилган ва ниҳоят даражада безаклар ила зийнатланган. Ва бундай гўзаллик ва зийнатлар уларнинг Сонъида ғоят қаттиқ бир иродаи таҳсин ва қасди тазйин бор эканини равшан кўрсатади. Ва иродаи таҳсин ва тазйин эса, заруран у Сониъда ўзининг санъатига нисбатан кучли бир рағбат ва қудсий бир муҳаббат бўлганини кўрсатади. Ва маснуъот ичида энг жомеъ ва латоифи санъатинй бирдан ўзида кўрсатган, билган, билдирган ва ўзини севдирган ва бошқа маснуъотдаги гўзалликларни ҳам "мошаоллаҳ" деб таҳсин айлаган ва у санъатпарвар ва санъатини жуда севувчи Сониънинг назарида энг зиёда маҳбуб зот, билбадоҳа, Удир.