[Yirmibeş sәnә әvvәl Ramazanda ikindidәn sonra Şeyx Geylani'nin (K.S.) Әsma-i hüsna manzumәsini oxudum. Bәnә bir arzu gәldi ki: Әsma-i hüsna ilә bir münacat yazayım. Fәqat, o vaxt bu qәdәr yazıldı. O qudsi ustadımın mübarәk Münacat-ı Әsmaiyyәsinә bir nazirә yapmaq istәdim. Heyhat! Nәzmә istidadım yox. Yapamadım, noqsan qaldı. Bu münacat, Otuz üçüncü Sözün Otuz üçüncü Mәktub'u olan Pәncәrәlәr Risalәsinә ilhaq edilmişdi. Mәqam münasibәtiylә buraya alındı.]

Ey nәfsim! Qәlbim kibi ağla vә bağır vә de ki: "Faniyim, fani olanı istәmәm. Acizim, aciz olanı istәmәm. Ruhumu Rәhmana tәslim eylәdim, qeyr istәmәm. İstәrim, fәqәt bir yar-ı baqi istәrim. Zәrrәyim, fәqәt bir şәms-i sәrmәd istәrim. Heç әndәr heçim, fәqәt bu mövcudatı ümumәn istәrim."