Και αν ο Καπετάνιος σε δει στην κατάσταση αυτή, θα πει είτε ότι είσαι τρελός και θα σε απελάσει από το καράβι, ή θα νομίσει ότι είσαι αγνώμονας, κατηγορώντας το πλοίο μας και περιγελώντας μας, και θα σε διατάξει να μπεις φυλακή. Ακόμη γελοιοποιείς τον εαυτό σου μπροστά σε όλους, λόγω του ότι οι διορατικοί αντιλαμβάνονται ότι επιδεικνύεις αδυναμία μέσα από την επαρσή σου, ανικανότητα μέσα από την περηφάνια σου, και ξεπεσμό και υποκρισία μέσα από την επιδεικτική σου προσποίηση, και έτσι έχεις καταντήσει περίγελως στα μάτια των ανθρώπων. Όλοι γελούν μαζί σου». Οπότε ο δυστυχισμένος αυτός άνθρωπος συνήλθε. Άφησε κάτω στο κατάστρωμα το φορτίο του και κάθησε πάνω του. Είπε στον άλλο : «Α! Ο Θεός να ευαρεστείται μαζί σου. Έχω γλιτώσει από αυτή τη δυσκολία, από τη φυλακή, και από του να γίνω ρεζίλι από μόνος μου».

Και έτσι, Ω άνθρωπε που δεν εναποθέτεις τις ελπίδες σου στο Θεό! Σύνελθε και εσύ όπως ο άνθρωπος αυτός και ανέθεσε τις ελπίδες σου σε Αυτόν, έτσι ώστε να μπορέσεις να απαλλαγείς από το να ζητιανεύεις μπροστά σε ολόκληρο το σύμπαν, τρέμοντας μπροστά σε κάθε συμβάν, από την υπερηφάνια, τη γελοιοποίηση του εαυτού σου, την αθλιότητα στη μετά θάνατο ζωή, και τη φυλακή των πιεστικών αναγκών αυτού του κόσμου...