Και θα συνειδητοποιήσει ότι οι θύελλες και οι σεισμοί και τα βίαια συμβάντα είναι καθένα ταπεινοί υπάλληλοι, και θα καταλάβει ότι είναι τα μέσα για παραδείγματα σοφίας τα οποία αν και εκ πρώτης όψεως τραχιά, είναι στην πραγματικότητα κατά πολύ ήπια, όπως οι καταιγίδες και οι βροχές της άνοιξης. Θα δει ακόμη και το θάνατο ως το προοίμιο στην αιώνια ζωή, και το μνήμα, (ως) τη θύρα στην παντοτινή ευτυχία. Μπορείτε να εξάγετε περαιτέρω συμπεράσματα των πτυχών (του ζητήματος αυτού) για τον εαυτό σας. Κάντε μια εφαρμογή της πραγματικότητος στην (εν λόγω) παρομοίωση.

Η Πίστη είναι εξίσου φως και δύναμη. Ναι, ένας που αποκτά αληθινή πίστη μπορεί να προκαλέσει ολάκερο το σύμπαν και να γλιτώσει από την πίεση των γεγονότων (της ζωής) ανάλογα με τη δύναμη της πίστης του. Λέγοντας, «Εναποθέτω τις ελπίδες μου στο Θεό», ταξιδεύει μέσα από τα βουνοειδή κύματα των γεγονότων στο καράβι της ζωής με απόλυτη ασφάλεια. Ενεμπιστεύεται όλα του τα βάρη στο χέρι της ισχύος του Ενός Απόλυτα Δυνατού Θεού, διαπλέει μέσα από τα εγκόσμια με άνεση, έπειτα βρίσκει ανάπαυση στον ενδιάμεσο κόσμο. Αργότερα μπορεί να πετάξει ψηλά στον Παράδεισο με σκοπό να εισέλθει στην αιώνια ευτυχία. Διαφορετικά, αν δε στηρίζεται στο Θεό, αντί να πετάξει, τα βάρη του κόσμου θα τον τραβήξουν προς τα κάτω στα έσχατα των ταπεινών. Δηλαδή, η πίστη καθιστά αναγκαία την επιβεβαίωση της θείας Ενότητος, η επιβεβαίωση της Θείας Ενότητας καθιστά αναγκαία την υποταγή στο Θεό, η υποταγή στο Θεό καθιστά αναγκαία την εμπιστοσύνη στο Θεό, και η εμπιστοσύνη στο Θεό οδηγεί κατ’ ανάγκη στην ευτυχία στον κόσμο αυτό και τον άλλο.