Έμπαινα σε μια μεγάλη πόλη, όταν κοίταξα και είδα, ήταν γεμάτη μεγάλα ανάκτορα. Στις πόρτες μερικών από τα ανάκτορα αυτά γινόταν χαροκόπι σαν άλλο έξοχο θέατρο. έλκυε και τραβούσε την προσοχή όλων και τους διασκέδαζε. Κοίταξα προσεκτικά και είδα ότι ο κύριος του παλατιού τούτου είχε έρθει στην πόρτα. έπαιζε με ένα σκύλο και βοηθούσε στο χαροκόπι. Οι κυρίες παραδίδονταν σε τρυφερή συζήτηση με κακότροπους νεαρούς. Ενήλικες κοπέλες οργάνωναν τους αγώνες των παιδιών και ο θυροφύλακας είχε αναλάβει το ρόλο να καθοδηγεί τους άλλους. Τότε αντιλήφθηκα ότι το εσωτερικό του τεράστιου ανακτόρου ήταν παντελώς άδειο. Τα εκλεπτυσμένα του καθήκοντα παρέμεναν όλα απραγματοποίητα. Οι ηθικές αρχές των κατοίκων του είχαν εξασθενήσει σε τέτοιο σημείο ώστε είχαν (αναγκαστεί να) πάρουν αυτούς τους ρόλους στην πόρτα.

Συνέχισα το δρόμο μου μέχρι που έφθασα σε ένα άλλο μεγάλο ανάκτορο. Αντιλήφθηκα ότι υπήρχε ένας πιστός σκύλος ξαπλωμένος φαρδύς – πλατύς στην πόρτα και ένας αυστηρός και ολιγομίλητος θυροφύλακας. είχε συνηθισμένη εμφάνιση. Ήμουν περίεργος: γιατί το άλλο ήταν όπως ήταν και το ανάκτορο αυτό έτσι. Μπήκα μέσα: Τότε αντιλήφθηκα ότι ο εσωτερικός χώρος ήταν εύθυμος. Διαμέρισμα πάνω σε διαμέρισμα, οι άνθρωποι του ανακτόρου ήταν απασχολημένοι με τα διάφορα εκλεπτυσμένα καθήκοντα τους. Οι άντρες του πρώτου διαμερίσματος επέβλεπαν τη διοίκηση και λειτουργία του ανακτόρου. Στο διαμέρισμα από πάνω του, κορίτσια δίδασκαν τα παιδιά. Πάνω απ’ αυτό οι κυρίες ασχολούνταν με καλές τέχνες και υπέροχα κεντήματα. Και στο ανώγειο, ο αφέντης αντάλλασσε νέα με το βασιλιά, και ήταν απασχολημένος με τα δικά του υψηλά καθήκοντα με σκοπό να διατηρήσει την ηρεμία των ανθρώπων και τα δικά του επιτεύγματα και πρόοδο. Δε με σταμάτησαν μια που δεν ήμουν ορατός σε αυτούς, και ήμουν σε θέση να περιφέρομαι τριγύρω.