موازنه هاي ايمان وكفر | موازنه هاي ايمان وكفر | 102
(1-198)

بدين طريق پادشاهي كه به كس نيازي ندارد, وهداياي رعيتش راكه نشانه صداقت واحترامشان نسبت به پادشاه است مي پذ يرد, از آن انسان بيچاره نيز نيت بزرگ وكلي, آرز وها, لياقت واعتقاد زيبا وعاليش را مثل هديه بزرگ قبول مي كند
بدين طريق بنده ُ عاجز وقتي در نماز "التحيات لله" مي گويد, نيت مي كند
پروردگارا! من به اسم خود هداياي بندگي همهُ مخلوقات را - كه حيات شان است- به ت وتقديم مي دارم
اگر مي توانستم به همان تعداد تحيات را تقديمت مي كردم ت وشايستهُ همهُ آن حتي بيش از آن مي باشيم
اين نيت واعتقاد راسخ, عبارت از شكر كلي همه جانبه
به طور مثال در نباتات بذر تخم به منزلهُ نيت آنهاست مثلاً خربوزه به هزاران تخمي كه در درون خود دارد مي گويد
پروردگارا! مي خواهم نقشه هاي اسماء حسني ات را در سراسر زمين اعلان كنم" وچون پروردگار از كيفيت آنچه رخ خواهد اداد آگاه است پس نيت آنها را همچون عبادت فعلي مي پذيرد " نيت مومن بهتر است از عملش " اشاره است بدين سر
واز همينجا مي توان به رمز وراز گفتن تسبيحات به تعداد بي شمار پي برد چون
" سبحانك وبحمدك عدد خلقك ورضا نفسك وزنه عرشك ومدارد كلماتك ونسبحك بجيمع تسبحات انبيائك واوليائك وملائكتك
لذا آنطوري كه افسري خدمت تمام عساكــرش را به نام خودش به پادشاه تقديم مي كند, همچنان انسان كه افسر تمام مخلوقات, فرمانده حيوانات ونباتات وشايسته خليفه شدن بر موجودات زمين است, ودر عالم مخصوصش خود را وكيل هر كــس مي پنــدارد "اياك نعبد واياك نستعين" مي گويد, وعبادت تمام مخلوقات را به نام خودش به معبود ذوالجلال تقديم مي دارد وبا گفتن
"سبحانك بجميع تسبيحات جميع مخلوقاتك وبالسنه جميع مصنوعاتك"
تمام موجودات را ازجانب خود به سخن وا مي دارد‌

صدا موجود نیست