مبحث دوم
مبحث دوم
عبارتست از پنج نكته يي كه مدار سعادت وشقاوت انسان مي باشد
از آنجـاييكه انسان در احسن تقويم خلق گرديده واستعداد بي نهايت وجامعي به ا وداده شده وبه چنان ميدان امتحاني انداخته شده است كه مقامات, مراتب, درجات و دركات آن از اسفل السافلين تا به اعلي عليين, ازفرش تا عرش از ذره تا شمس را فرا مي گيرد, ا ومي تواند بر فراز آنها صعود كند ويا از آنجا سر نگون گردد‌ دوراهي كه به صعود وسقوط بي پايان منتهي مي گردد فرا رويش قرار دارد, ا وبه صورت معجزه قدرت و نتيجه خلقت واعجوبه صنعت به دنيا فرستاده شده است لذا رمز اين ترقي وتدني انسان را در " پنج نكته " توضيح مي دهيم
از آنجاييكه انسان در احسن تقويم خلق گرديده و استعداد بي نهايت و جامعي به او داده شده و به چنان ميدان امتحاني انداخته شده است كه مقامات , مراتب , درجات و دركات آن از اسفل السافلين تا به اعلي عليين , ازفرش تا عرش از ذره تا شمس را فرا مي گيرد , او مي تواند بر فراز آنها صعود كند و يا از آنجا سر نگون گردد‌ دوراهي كه به صعود و سقوط بي پايان منتهي مي گردد فرا رويش قرار دارد , او به صورت معجزه قدرت و نتيجه خلقت و اعجوبه صنعت به دنيا فرستاده شده است
لذا رمز اين ترقي و تدني انسان را در " پنج نكته " توضيح مي دهيم
نكته اول
انسان محتاج اكثر انواع كاينات است وبا آنها رابطه دارد , احتياجاتش در هر گوشه وكنار عالم پراگنده, وآرز وهايش تابه ابد امتداد يافته است , طوري كه يك گل را مي خواهد , جنت ابدي را نيز آرز ومي كند, آنگونه كه انتظار ديدار دوست را دارد مشتاق ديدن جمال ذوالجلال نيز مي باشد , همچنانكه براي ملاقات دوستش كه در اتاق ديگري است مجبور مي شود تا درب آن اتاق را بكوبد, جهت ديدار بانود ونه در صد از دوستان به برزخ رفته اش, وبراي نجات از فراق ابدي نياز دارد تا به درگاه قادر مطلق التجا كند كه بزودي درب دنيا را بسته ودرب آخرت را كه يك محشر عجيب است خواهد گشود, وبا بر چيدن بساط دنيا در عوض آخرت را جايگزين خواهد ساخت