û niheq e. Ehlê dalaletê yê niheq jî, ji ber ku ewê quweta di îtifaqê de, bi saya acizîya xwe, fêm dikin; lewma îtifaqa ku wesîleyeke meqsedan ya gelekî muhîme, bi dest xistine.
Han melhema evê mereza îxtilafê ya niheq û dermanê wê, nehya îlahî ya bi sîddet ya di evê ayetê de ye:
1
  emrê îlahîya di ayeta

2

ya ku ji bo heyata civakî gelek hîkmetdar e, divê bube dustura hereketê; divê meriv bifikire ku îxtilaf, çiqas zirarê dide Îslamîyetê û serkeftina ehlê dalaletê ya li hemberî ehlê heq, çiqas hêsan dike û divê bi zeîfî û acizîya xwe ya tam ve; bi samîmane, fedakarane tevli qefleya ehlê heq be; bi bîrkirina sexsîyeta xwe ve, ji rîya û durûtîyê xilas bibe û îxlasê bi dest xe.
SEDEMA SESAN: Çawa ku îxtilafa ehlê heq, ne ji nemerdîya wan, ne ji bêxîretîya wan, ne ji bêhîmmetîya wan e;îtifaqa ehlê dunyayê, ehlê dalaletê ya bi xeflet ya samîmane ya derheq karên heyata dunyewîye jî; ne ji merdîyê, ne ji hamîyetê,ne jî, ji xîretê ye.
Bîlakîs ehlê heq, ji ber ku bi piranî, faîdeyên ayîdêaxîretê difikirin; xîreta wan, hamîyeta wan, merdîya wan,li wan mijarên giring û gumrah, parve dube. Ewî wextê xwe yê ku sermayeya heqîqî ye, ji ber ku nikarin li yek meseleyekî serf bikin, lewma îtifaqa wan a bi hevmeslegê wan re, mehkem nabe. Lewra mesele, pirin; daîre jî, fireh e. Ehlê dunyayê yê xafîl jî, ji ber ku tenê heyata dunyayê difikirin, bi hemû hîssîyata xwe û ruh û qelbê xwe ve, pir
--------------------------------------------
1 Gengesîyê nekin, bihev de nekevin; pasê hûnê sist bibin, vêca hêza we dê here. (Sureta Enfal: 46.)
2 Li ser qencî û teqwayê alîkarîya hev bikin. (Sureta Maîde: 2.)