bin jî- bi wan re, bi xalisane îtihad; bi wan sirîkên xwe yên ku li  dora menfîetê civîyane re - bi çi awayî dube bila bube - bi samîmane,îtifaq dikin. Bi wê encama samîmîyetê, îstifade dikin.Han, ey ehlê heq û eshabê heqîqetê yê musîbetzede yên ku ketine îxtilafê!
Hûn, ji ber ku îxlasê ji dest didin û riza îlahî nakin armanca esasî ya yekane; hûn bûne sebebê evê zîlletê û bindestîya ehlê heq.
Divê di karê dînî û uxrewî de, lazim e ku reqabet, xipte,hesed û çavnebarî, tune be û di noqta nezera heqîqetê de,nabe. Lewra sedemê çavnebarî û hesedê, ev e ku, ji bo yek tistekî, gelek dest dirêj dibin û li yek meqamekî, gelek çav lêne û yek nanekî tenê, gelek mîde dixwazin; bi sebeb muzaheme, munaqese, musabeqeyê, xibta dertê holê; pasê jî çavnebarî çêdibe.
Li dunyayê, ji ber ku, bo yek tistekî tenê, gelek xwezgînî çêdibin û ji ber ku dunya teng û muwaqet e, daxwazên însan yê bê hed, têr û tetmîn nake; însan dikeve reqabetê.
Feqet li axîretê, cenneteke bi mesafeya pênc sed sal î,1 HASÎYE
----------------------------------------------------------------------
1 HASÎYE: Pirseka giring ya ji alîyekî muhim ve: Di rîwayetê de hatîye ku, di cennetê de, ji bo merivekî, cenenneteke pênc sed salî, tê dayîn*. Ev heqîqeta, çawa di his û hefseleya aqlê dunyewî de, bi cîh dube?
El cewab: Çawa ku di vê dunyayê de, ji bo her kesî, dunyayeke taybet û muwaqeta bi qasî dunyayê, heye. Û sitûna ewê dunyayê, heyata wî ye. Û bi xewasên xweyên zahirî û batinî ve, ji wê dunya xwe, îstifade dike. Dubêje“ roj, lambeyeke min e û sitêrk, mûmên min in”. Hebûna mexlûqat û ruhberên din, çawa ku nabe maniê xwedîtî û malikîyeta ewî merivî; bereks, dunya wî ya xusîsî, sên dikin, dixemilîinin. Eynî wusa jî- feqet bi hezar derece bilindtir- ji bo her mu’mînekî, xêncî xas baxçeyê wî yê ku bi hezaran qesr û hûrî têdane, ji bo her yekî, cenneta taybeta ku ji cenneta umûmî penc sed salî firehtir e, heye.
Li gor dereceya înkisafa hîsîyatên xwe, hestên xwe ve, bi awakî layiqê cennet ûebedîyetê, îstifade dike. Îstiraqa kesên din, çawa ku noqsanîyê nadin malîkîyet û îstifadeya wî; quwet didnê. Û cenneta wî ya taybet û fireh, dixemilînin.