we ya wek “ evî sewabî, ez qezenc bikim; ez, evê mesela xwesik bêjim” hebe; her çiqas di wê de, gunahek û zirarektune; lê dube ku zirarê bide ewê sirra îxlasa ku di navbera we de ye.

DUSTÛRA WE YA ÇARAN:
Mezîyetên birayên xwe,lazım e ku hûn di sexsê xwe de û fazîletên wan, di xwe de,bizanibin û bi serefa wan, akirane îftixar bikin.
Di nabeyna ehlê tesewufê de, istilaha “fena fî s- Seyx,fena fî’r- Resûl” heye. Ez sofî nînim. Feqet ev dustûrawana han, di meslegê me de, wek “fena fî’l -îxwan”dustûrekî bas e. Di nav birakan de, ji vê ya re,“tefanî” tê gotin. Yanî di hevdu de, fanîbûn e. Yanî bîrakirina hissîyata nefsanîya xwe û bi jîyîna digel mezîyet û hissîyatên birayê xwe ve, ye.
Ji xwe esasê meslegê me, uxûwet e, biratî ye. Bi rengê munasebeta di navbera bav û ewlad, seyx û murît de,nîne. Bilakîs, bi awayê têkilîyên biratîya heqîqî ye. Pir pir,ustadtîyek dikeve navê. Ji ber ku meslegê me xelîlî ye,dostanî ye; mesrebê me xillet e, dostî ye. Xillet jî, divê û dixwaze ku meriv bube dostê here nêzîk û hevalê here fedakar û rêhevalê qedirzanê here bas û birayê here camêr.
Bingeha esasa evê xilletê, îxlasa samîmî ye. Ew merivê ku îxlasa samîmî biskêne, di serê qûleya xilletê ya gelek bilind de, dikeve. Dube ku bikeve çaleke gelek kûr. Cihekî ku xwe pê bigre, nabîne.
Belê du rê, tên xûyan. Ewên ku aniha ji evî meslegê me yê ku Caddeya Kubra ya Qur’anî ye, veqetîya ne; îhtimal he ye ku, ji ewê quweta ku dijminahîya me dike ya bêdînî re, bi nezanî alîkarîyê bikin. Însaallah ewên ku bi rêya Rîsaleyên Nûr, ketine dayîre ya qudsîya Qurana Mu’cîzu’l