şehadet dike; ji firehiya bêserûber û gihîstina wan ya li her tistî ya ‘hakimiyet û re’hmeta Te ya ku di bin perdeya asîman de, li hemû zemîn û mexluqatî dinihêre û îdare dike re, îsaret dike.
Hem hewaya ku li asîman e, di wezîfeyên hekîmane yên wusa de tên îstîxdamkirin; û ewr û baran, ew çend di faîdeyên ‘elîmane de diêne bikaranîn, ger ne bi ilmekî ku her tistî dihundirîne û ‘hîkmetekî ku ne samilê her tistî be, ew bikaranîn û îstîxdam, ne mumkin e.
Ey Fa’âlûn Limâ Yûrîd! Qudreta Te ya ku bi faalîyeta xwe ya di valahiya asîmanî de, her wext numûneyeke hesr û qiyametê nîsan dide; di saetekê de havînê dizivirîne zivistanê; zivistanê ber bi havînê ve diqulibîne; alemekê tîne,alemekê ber bi xeybê ve disîne; wuha ev karên Te yên bi vî rengî nîsan dide ku; dê dunyayê wergerîne axîretê û li axîretê dê kar û rewsên sermedî rayî bide.
Ey Qedîrê Zulcelal! Birûsk, berq, baran û ewr, valahîya asîman, di mulkê Te de, bi hewl û fermana Te, bi hêz û qudreta Te, musexxer û wezîfedar in. Ev mexlûqatên asîmana,yê ku ji aliyê mahiyetê ve ji hev dûr in, fermandar û hakimê xwe yê ku ew bi sewqîyatên têrlez û ji niskan ve, û fermanên bi lez û bez dide îte’etkirinê, teqdîs dikin, re’hmeta Wî medh û sena dikin.
Ey Xaliqê Zulcelal ê erd û asîmanan! Min bi talîma Qur’ana Te ya Hekîm û bi dersa Resûlê Ekrem Eleyhîselatû Wesselam îman anî û dizanim ku çawan asîman, bi sitêrkên xwe, ezman bi yên hundirê xwe ve, ji wucûba wucûda Te re û ji yekîtî û wehdeta Te re sahidiyê dikin. Her wisan jî erd bi hemî mexlûqatên xwe û halên xwe, ji mewcûdiyet û wehdeta Te re, bi qasî hejmara mewcûdatên xwe,sahidî û îsaretan dikin.