Олар бұл ілтипат пен Жарлықты тыңдап болған соң, бұл екі адамның ақылы басында болғаны айттьі:

«Құп болады, мен қуана сатамын. Әрі мың шүкіршілік етемін.»

Екіншісі тәкаппар, нәпсісі перғауын-ға айналған, өзімшіл және маскүнем - өзінше, бүл қожалықта мәңпі қалатындай, дүние зілзалалары мен апаттарынан хабары жоқ. Былай деді: «жоқ!... Патша кім? Мен мүлкімді сат-паймын, рахатымды бүзбаймын!»

Біраз уақыт өткен соң, алғашқы адам сондай бір мәртебеге көтерілді: барлы-ғы оның халіне қызығатын еді. Патша-ның мейірбандылығына лайық болған, хас сарайында бақытты өмір сүруде. Екіншісі - сондай бір жағдайға душар болған; әрі барлығының оған жаны ашиды, әрі «мүстахақ!» - дейді. Өйт-кені қатесінің нәтижесі болып, әрі бақыты мен мүлкі кеткен, әрі жаза және азап шегуде.

Міне, әй, өте қүмар нәпсі! Бүл мы-салдың дүрбісімен хақиқаттың жүзіне қара.