Дүйнөнүн бар экендиги шексиз. Дүйнөнүн ичиндеги бул чыгармалары менен хикмет, инайет, рахмст жана адилеттүүлүк бар. Албетте Дүйнө сыяктуу эле Акырет да бар. Дүйнөдө бүткүл нерсе бир жактан ал ааламга карайт; демек ал жакка барылат. Акыреттин, тигил дүйнөнүн бар экендигине ишенбөө - Дүйнө жана анын ичиндегилерге ишенбөө демек.

Демек, ажал жана мүрзе адам баласын күткөндөй, Бейиш жана Тозок дагы адамзатты күтүүдө, күзөтүүдө.

ОН БИРИНЧИ АКЫЙКАТ:

Адамзат эшиги. Хак ысмынын чагылуусу. Эч мүмкүн бекен: Женаб-ы Хак жана Мабуд-у Билхак*; адамзатты ушул каинат ичинде Рубубийет-и Мутлакасына* жана жалпы ааламдарга, Рубубийет-и Аммесине каршы эң маанилүү кул жана хитабат-ы Субханийесине* абдан мүтефеккир (ойчул) бир мухатаб жана ысымдарына ыла-йык эң жами бир күзгү жана аны Исм-и Азамдын чагылуусуна жана ар бир ысмында бар болгон Исм-и Азамлык* дара-жасынын чагылуусуна ылайык бир ахсен-и таквим*де эң сонун кудурет мужизеси жана рахмет казынасынын байлыктарын тартуу, таануу үчүн абдан көп мыйзам жана курал-жабдыктарга ээ бир изилдегич жана чексиз милдеттерине бадан муктаж жана жоктуктан абдан кайгылуу жана тү-бөлүктүүлүккө абдан куштар жана айбанат ичинде эң назик, эң кедей, эң муктаж жана Дүйнө жашоосу боюнча эң кайгылуу жана абдан бактысыз жана жөндөмдүүлүгү боюнча эң улуу жана эң бийик түрдө, эң жогору жаратсын да; аны куштар болгон жана ылайык болгон бир эбеди Түбөлүктүү Жерге жибербей, адамзат акыйкатын жок кылып, өзүнүн хакканийетине абдан терс мамиле жасап бадан жаман адилетсиздик кылсын?!