Het eerste punt: Net zoals de Qur'an met al zijn wonderen en met al zijn rkelijkheden, die een bewijs voor zijn waarheid is, een wonder van Mohammed (vzmh) is, zo ook is Mohammed (vzmh) met al zijn wonderen, bewijzen van zijn profeetschap en zijn vervolmaakte wetenschap een wonder van de Qur'an en een onomstotelijk bewijs dat de Qur'an het woord van God is. 6 De engel die de opstanding zal aankondigen door op de bazuin te blazen. 

Het tweede punt: De Qur'an heeft in deze wereld op een zodanig verlichtende, gelukkige en werkelijke manier, samen met het veranderen van het maatschappelijk leven, in het ego van de mensen en tevens in hun harten, hun zielen, hun verstand, hun persoonlijk leven en in hun politiek, grote veranderingen aangebracht, deze voortgezet en geleid, waardoor nu al veertien eeuwen lang elke minuut de zesduizendzeshonderdzesenzestig verzen van de Qur'an door de tongen van de mensen worden gereciteerd en aan de mensheid worden onderwezen, waardoor hun zielen worden gereinigd en hun harten gezuiverd. Door de verzen vinden hun zielen verlichting en vooruitgang, hun verstand vindt juiste leiding en het licht, hun leven vreugde en geluk. Voorzeker is dit boek iets buitengewoons, fantastisch, wonderlijks en zonder twijfel zonder gelijke.

Het derde punt: De Qur'an heeft vanaf die eeuw tot aan onze tijd een zodanig goede welsprekendheid (belagât) getoond, de met goud geschreven zeven beroemdste gedichten (muallekât-i seb'a)  7 van de beste dichters die toen nog aan de kaabah hingen, werden er waardeloos door, waarna de dochter van Lebid de gedichten van haar vader  van  de  kaabah  afhaalde  en  zei:  "Vergeleken  met  deze  verzen  (uit  de  Qur'an)  hebben  zij  geen  waarde meer." Zo ook een bedoeïen dichter, op het moment dat hij het vers hoorde, wierp hij zich neer op aarde waarna hem werd gevraagd of hij nu Moslim was geworden. Hierop antwoordde hij: "Nee, ik wierp mij neer vanwege de welsprekendheid van dit vers." Daarnaast hebben vooraanstaande personen in de wetenschap van de retoriek zoals Abdülkadir-i Cürcani, Sokkaki en Zemahsheri overeenstemmend en gezamenlijk met duizenden andere Godgeleerden en hooggeleerde letterkundigen besloten dat "de welsprekendheid van de Qur'an ver buiten de mogelijkheden van de mens ligt en niet te bereiken is".

En de egoïstische en koppige letterkundigen en dichters werden sinds die tijd uitgenodigd tot een strijd waarin ze, op een manier die hun egoïsme brak, werden uitgedaagd en vernederd. De Qur'an zei tegen hen: "Ofwel breng één gelijkend hoofdstuk ofwel accepteer vernedering en vernietiging in deze wereld en de wereld hierna." De koppige dichters konden voor de korte weg kiezen die inhoudt dat zij in zouden gaan op de dialoog, en zouden komen aanzetten met één enkel vergelijkend hoofdstuk, maar ze kozen voor de lange weg die inhoudt dat zij wilden strijden en hiermee hun leven en hun bezittingen op het spel wilden zetten. Dit bewijst dat het onmogelijk is de korte weg te bewandelen.