Het tweede Punt: Eén van de vele wijsheden van het vasten in de gezegende maand Ramadan, met betrekking tot dankbaarheid tegenover de gunsten van de Verheven Heer, is als volgt: Zoals we in "Het eerste Woord" al had den gezegd: "Aan de gerechten, die een dienaar jou aanbiedt uit de keuken van de Koning, hangt een prijskaart je." Terwijl men aan een dienaar fooi geeft, is het een absolute dwaasheid om de werkelijke Gever niet te erkennen en deze waardevolle, goddelijke giften als waardeloos te beschouwen. De verheven Heer heeft voor de mensheid talloze  verschillende  giften  uitgespreid  over  de  aardbodem.  Hiervoor,  als  prijs  voor  die  goddelijke  giften,  wil  Hij dankbaarheid. De ogenschijnlijke oorzaken en personen zijn alleen maar dienaars. Aan deze dienaren geven wij een bepaalde vergoeding en zijn hen dankbaar. We tonen zelfs meer eerbetuiging en dankbaarheid dan dat ze werkelijk verdienen. Maar in feite is de Werkelijke Voorziener het talloze keren waardiger dan de oorzaken om voor deze goddelijke giften dankbetuiging te ontvangen. Dus Hem dankbaarheid betuigen houdt in dat je weet dat de giften rechtstreeks van Hem afkomen; dat je de waarde erkent en dat je jouw behoefte voor die goddelijke giften inziet.

Dus   het   vasten   in   de   gezegende   Ramadan   is   de   sleutel   voor   een   echte   en   oprechte, overweldigende  en  omvattende  dankbaarheid.  Want  de  meeste  mensen  die  op  andere  momenten  een dergelijke verplichting niet hebben en echte honger niet ervaren, kunnen de waarde van veel goddelijke giften niet

begrijpen. De waarde van een goddelijke gift zoals een stukje droog brood is voor iemand met een gevulde maag, vooral als hij rijk is, niet te begrijpen. Echter bij zonsondergang, het moment dat men het vasten mag verbreken, zal in de beleving van een gelovige het smaakzintuig getuigen wat voor een waardevolle goddelijke gift een stukje droog brood wel niet is. Iedereen, van de koning tot aan de man in armoede, die in  de verheven Ramadan de waarde van de goddelijke giften begrijpt, zal verrijkt worden met een spiritueel dankbaarheidsgevoel. En vanwege het verbod om overdag te eten zal hij zeggen: "Die goddelijke giften zijn niet mijn eigendom. Ik ben niet vrij om die zomaar op te eten. Dus dit betekent dat het de eigendom is van iemand anders. Hij is het die ons hierin voorziet. Ik wacht op zijn bevel." En zo ziet hij deze goddelijke giften ook echt als goddelijke giften. Dus het vasten dat op deze wijze wordt verricht, zal in vele opzichten dienen

als een sleutel voor dankbaarheid welke de werkelijke taak van de mens is. 7 Foerqan is een andere naam voor de Qur'an.  

Het derde Punt: Eén van de vele wijsheden van het vasten in de gezegende maand Ramadan, met betrekking tot de samenleving, is als volgt: Wat levensonderhoud betreft, is de mens in verschillende levensomstandigheden geschapen. Vanwege deze verschillende omstandigheden, nodigt de Verheven Heer de rijken uit om de armen te helpen. Echter de erbarmelijke situatie van de armen en de honger die zij lijden kunnen de rijken dan pas begrij pen wanneer ze zelf vasten en deze honger zelf ervaren. Zou het vasten niet verplicht zijn, dan zul je veel egoïsti sche rijken tegen kunnen komen die niet begrijpen hoe erg het is om honger te lijden en arm te zijn. Tevens kun nen deze rijken niet begrijpen hoe veel behoefte deze armen hebben aan erbarmelijke liefde. Gezien vanuit dit punt is liefde voor je medemens een essentie van de werkelijke dankbaarheid. Wie het ook is, iedereen kan wel iemand vinden die min of meer armer is dan hijzelf. Hij is verplicht hem met erbarmen te behandelen.