ايشته دنيا سوسلى بر منزلدر. هر بريمزڭ حياتى، بر أندام آيينه‌سيدر. شو دنيادن هر بريمزه برر دنيا وار، برر عالممز وار. فقط ديرگى، مركزى، قپوسى، حياتمزدر. بلكه او خصوصى دنيامز و عالممز، بر صحيفه‌در. حياتمز بر قلم.. اونڭله صحيفۀِ أعمالمزه گچه‌جك چوق شيلر يازيلييور. أگر دنيامزى سَوْدكسه، صوڭره گوردك كه: دنيامز حياتمز اوستنده بنا ايديلديگى ايچون، حياتمز گبى زائل، فانى، قرارسزدر، حسّ ايدوب بيلدك. اوڭا عائد محبّتمز، او خصوصى دنيامز آيينه اولديغى و تمثيل ايتديگى گوزل نقوشِ أسماءِ إلٰهيه‌يه دونر؛ اوندن، جلوۀِ أسمايه إنتقال ايدر. هم او خصوصى دنيامز، آخرت و جنّتڭ موقّت بر فدانلغى اولديغنى درك ايدوب، اوڭا قارشى شديد حرص و طلب و محبّت گبى حسّياتمزى اونڭ نتيجه‌سى و ثمره‌سى و سنبلى اولان اُخروى فوائدينه چويرسه‌ك، او وقت او مجازى عشق، حقيقى عشقه إنقلاب ايدر. يوقسه {نَسُوا اﷲَ فَاَنْسٰيهُمْ اَنْفُسَهُمْ اُولٰئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ} سرّينه مظهر اولوب، نفسنى اونوتوب، حياتڭ زوالنى دوشونميه‌رك، خصوصى قرارسز دنياسنى، عين عمومى دنيا گبى ثابت بيلوب، كندينى لا يموت فرض ايده‌رك دنيايه صاپلانسه، شديد حسّيات ايله اوڭا صاريلسه، اونده بوغولور گيدر. او محبّت اونڭ ايچون حدسز بلا و عذابدر. چونكه او محبّتدن يتيمانه بر شفقت، مأيوسانه بر رقّت تولّد ايدر. بتون ذى‌حياتلره آجير؛ حتّى گوزل و زواله معروض بتون مخلوقاته بر رقّت و بر فرقت حسّ ايدر؛ ألندن بر شى گلمز، يأسِ مطلق ايچنده ألم چكر. فقط غفلتدن قورتولان أوّلكى آدم، او شديد شفقتڭ ألمنه قارشى علوى بر ترياق بولور كه؛ آجيديغى بتون ذى‌حياتلرڭ موت و زوالنده بر ذاتِ باقينڭ باقى أسماسنڭ دائمى جلوه‌لرينى تمثيل ايدن آيينۀِ أرواحلرى باقى گورور؛ شفقتى، بر سروره إنقلاب ايدر. هم زوال و فنايه معروض بتون گوزل مخلوقاتڭ آرقه‌سنده بر جمالِ منزّه و حسنِ مقدّسى إحساس ايدن بر نقش و تحسين و صنعت و تزيين و إحسان و تنويرِ دائمى‌يى گورور. او زوال و فنايى تزييدِ حسن و تجديدِ لذّت و تشهيرِ صنعت ايچون بر تازه‌لنديرمك شكلنده گوروب، لذّتنى و شوقنى و حيرتنى زياده‌لشديرر.