مكتوبات | اون طوقوزنجى مكتوب | 309
(128-315)

اوچنجيسى: او ذات (ع‌ص‌م) اويله بر شريعت، بر إسلاميت، بر عبوديت، بر دعا، بر دعوت، بر ايمان ايله ميدانه چيقمش كه، اونلرڭ نه مِثلى وار نه ده اولور. و اونلردن داها مكمّل نه بولونمش و نه ده بولونور. چونكه اُمّى بر ذاتده ظهور ايدن او شريعت؛ اون درت عصرى و نوعِ بشرڭ خُمسنى، عادلانه حقّانيت اوزره، مدقّقانه، حدسز قانونلريله إداره ايتمه‌سى أمثال قبول ايتمز. هم اُمّى بر ذاتڭ، أفعال و أقوال و أحوالندن چيقان إسلاميت؛ هر عصرده اوچ يوز ميليون إنسانڭ رهبرى و مرجعى و عقللرينڭ معلّمى و مرشدى و قلبلرينڭ منوّرى و مصفّيسى و نفسلرينڭ مربّيسى و مزكّيسى و روحلرينڭ مدارِ إنكشافاتى و معدنِ ترقّياتى اولماسى جهتيله مِثلى اولاماز و اولامامش.


هم ديننده بولونان بتون عباداتڭ بتون أنواعنده أڭ ايلرى اولماسى.. و هركسدن زياده تقواده بولونماسى.. و اللّٰهدن قورقماسى.. و فوق العاده دائمى مجاهدات و دغدغه‌لر ايچنده، تام تامنه عبوديتڭ أڭ اينجه أسرارينه قدر مراعاتى.. و هيچ كيمسه‌يى تقليد ايتميه‌رك تام معناسيله مبتديانه، فقط مكمّل اولارق إبتدا و إنتهايى برلشديره‌رك ياپماسى، ألبته مِثلى گورولمز و گورولمه‌مش.


هم بيڭلر دعا و مناجاتلرندن يالڭز جوشن الكبير ايله، اويله بر معرفتِ ربّانيه ايله، اويله بر درجه‌ده ربّنى توصيف ايدييور كه؛ او زماندن بَرى گلن أهلِ معرفت و أهلِ ولايت، تلاحقِ أفكار ايله برابر، نه او مرتبۀِ معرفته و نه ده او درجۀِ توصيفه يتيشه‌مه‌ملرى گوسترييور كه، دعاده دخى اونڭ مِثلى يوقدر. رسالۀِ مناجاتڭ باشنده، جوشن الكبيرڭ طقسان طوقوز فقره‌سندن بر فقره‌نڭ قيصه‌جق بر مئالنڭ بيان ايديلديگى يره باقان آدم، جوشنڭ دخى مِثلى يوقدر دييه‌جك.


هم تبليغِ رسالتده و ناسى حقّه دعوتده او درجه متانت و ثبات و جسارت گوسترمش كه؛ بيوك دولتلر، بيوك دينلر، حتّى قوم و قبيله‌سى و عموجه‌سى اوڭا شدّتلى عداوت ايتدكلرى حالده، ذرّه مقدار بر أثرِ تردّد، بر تلاش، بر قورقاقلق گوسترمه‌مسى و تك باشيله بتون دنيايه ميدان اوقوماسى و باشه ده چيقارمسى و إسلاميتى دنيانڭ باشنه گچيرمسى إثبات ايدر كه؛ تبليغ و دعوتده دخى مِثلى اولمامش و اولاماز.

سس يوق