هم ايمانده اويله فوق العاده بر قوّت و خارقه بر يقين و معجزانه بر إنكشاف و جهانى ايشيقلانديران بر علوى إعتقاد طاشيمش كه؛ او زمانڭ حكمرانى اولان بتون أفكارى و عقيده‌لرى و حكمانڭ حكمتلرى و روحانى رئيسلرڭ علملرى اوڭا معارض و مخالف و منكِر اولدقلرى حالده؛ اونڭ نه يقيننه، نه إعتقادينه، نه إعتمادينه، نه إطمئناننه هيچ بر شبهه، هيچ بر تردّد، هيچ بر ضعف، هيچ بر وسوسه ويرمه‌مسى.. و معنوياتده و مراتبِ ايمانيه‌ده ترقّى ايدن باشده صحابه‌لر، بتون أهلِ ولايت هر وقت اونڭ مرتبۀِ ايمانندن فيض آلمالرى و اونى أڭ يوكسك درجه‌ده بولمالرى بِالبداهه گوسترر كه، ايمانى دخى أمثالسزدر. ايشته بويله أمثالسز بر شريعت و مِثلسز بر إسلاميت و خارقه بر عبوديت و فوق العاده بر دعا و جهان‌پسندانه بر دعوت و معجزانه بر ايمان صاحبنده، ألبته هيچ بر جهتله يالان اولاماز و آلداتماز دييه آڭلادى و عقلى دخى تصديق ايتدى.

دردنجيسى: أنبيالرڭ إجماعى ناصلكه وجود و وحدانيتِ إلٰهيه‌يه غايت قوّتلى بر دليلدر. اويله ده بو ذاتڭ طوغريلغنه و رسالتنه غايت صاغلام بر شهادتدر. چونكه أنبيا عليهم السلامڭ طوغريلقلرينه و پيغمبر اولمالرينه مدار اولان نه قدر قدسى صفتلر، معجزه‌لر و وظيفه‌لر وارسه؛ او ذاتده أڭ ايلريده اولديغى تاريخجه مصدّقدر. ديمك اونلر ناصلكه لسانِ قال ايله تورات، إنجيل و زبور و صحفلرنده بو ذاتڭ گله‌جگنى خبر ويروب إنسانلره بشارت ويرمشلر كه؛ كتبِ مقدّسه‌نڭ او بشارتلى إشاراتندن يگرميدن فضله و پك ظاهر بر قسمى، اون طوقوزنجى مكتوبده گوزلجه بيان و إثبات ايديلمش. اويله ده لسانِ حاللريله، يعنى نبوّتلريله و معجزه‌لريله؛ كندى مسلكلرنده و وظيفه‌لرنده أڭ ايلرى، أڭ مكمّل اولان بو ذاتى تصديق ايدوب، دعواسنى إمضا ايدييورلر. و لسانِ قال و إجماع ايله وحدانيته دلالت ايتدكلرى گبى، لسانِ حال و إتّفاقله بو ذاتڭ صادقيتنه شهادت ايدييورلر، دييه آڭلادى.