مكتوبات | اون طوقوزنجى مكتوب | 313
(128-315)

هم عقلنه ديدى: مادام بو مذكور طوقوز حقيقتلر بو ذاتڭ صدقنه شهادت ايدرلر؛ ألبته بو آدم، بنى آدمڭ مدارِ شرفى و بو عالمڭ مدارِ إفتخاريدر. و اوڭا فخرِ عالم و شرفِ بنى آدم دينيلمه‌سى پك لايقدر. و اونڭ ألنده بولونان فرمانِ رحمانى اولان قرآنِ معجز البيانڭ حشمتِ سلطنتِ معنويه‌سنڭ نصفِ أرضى إستيلاسى و شخصى كمالاتى و يوكسك خصلتلرى گوسترييور كه؛ بو عالمده أڭ مهمّ ذات بودر، خالقمز حقّنده أڭ مهمّ سوز اونڭدر.


ايشته گل باق: بو خارقه ذاتڭ يوزر ظاهر و باهر قطعى معجزه‌لرينڭ قوّتنه و ديننده‌كى بيڭلر عالى و أساسلى حقيقتلرينه إستنادًا بتون دعوالرينڭ أساسى و بتون حياتنڭ غايه‌سى، واجب الوجودڭ وجودينه و وحدتنه و صفاتنه و أسماسنه دلالت و شهادت و او واجب الوجودى إثبات و إعلان و إعلام ايتمكدر. ديمك بو كائناتڭ بر معنوى گونشى و خالقمزڭ أڭ پارلاق برهانى، بو حبيب اﷲ دينيلن ذاتدر كه؛ اونڭ شهادتنى تأييد و تصديق و إمضا ايدن، آلدانماز و آلداتماز اوچ بيوك إجماع وار:


سس يوق

مكتوبات