مكتوبات | يگرمى آلتنجى مكتوب | 447
(438-490)

الحاصل: اون طوقوزنجى مكتوبڭ اون سكزنجى إشارتنده دينيلديگى گبى؛ ناصل قولاقلى عامى طبقه‌سى إعجازِ قرآن فهمنده ديمش: قرآن، بتون ديڭله‌ديگم و دنياده موجود كتابلره قياس ايديلسه، هيچ بريسنه بڭزه‌مييور و اونلرڭ درجه‌سنده دگلدر. اويله ايسه يا قرآن، عمومڭ آلتنده‌در ويا عمومڭ فوقنده بر درجه‌سى واردر. عمومڭ آلتنده‌كى شقّ ايسه، محال اولمقله برابر، هيچ بر دشمن حتّى شيطان دخى دييه‌مز و قبول ايتمز. اويله ايسه قرآن، عموم كتابلرڭ فوقنده‌در. اويله ايسه معجزه‌در. عينًا اويله ده، بز ده علمِ اصول و فنِّ منطقجه سبر و تقسيم دينيلن أڭ قطعى حجّتله ديرز:


أى شيطان و أى شيطانڭ شاكردلرى! قرآن، يا عرشِ أعظمدن و إسمِ أعظمدن گلمش بر كلام اللّٰهدر وياخود (حاشا ثمّ حاشا، يوز بيڭ كرّه حاشا) يرده اللّٰهدن قورقماز و اللّٰهى بيلمز، إعتقادسز بر بشرڭ دوزمه‌سيدر. بو ايسه أى شيطان! سابق حجّتلره قارشى بونى سن دييه‌مزسڭ و دييه‌مزدڭ و دييه‌ميه‌جكسڭ. اويله ايسه بِالضروره و بِلا شبهه قرآن، خالقِ كائناتڭ كلاميدر. چونكه اورته‌سى يوقدر و محالدر و اولاماز. ناصلكه قطعى بر صورتده إثبات ايتدك، سن ده گوردڭ و ديڭله‌دڭ.

سس يوق

مكتوبات