مكتوبات | يگرمى طوقوزنجى مكتوب | 561
(560-665)

برنجى نكته: ”قرآنِ حكيمڭ أسرارى بيلينمييور، مفسّرلر حقيقتنى آڭلامامشلر.“ دييه بيان اولونان فكرڭ ايكى يوزى وار و اونى ديين، ايكى طائفه‌در:


برنجيسى: أهلِ حق و أهلِ تدقيقدر. ديرلر كه: ”قرآن، بيتمز و توكنمز بر خزينه‌در. هر عصر نصوص و محكماتنى تسليم و قبول ايله برابر، تتمّات قبيلندن حقائقِ خفيه‌سندن دخى حصّه‌سنى آلير؛ باشقه‌سنڭ گيزلى قالمش حصّه‌سنه ايليشمز.“ أوت زمان گچدكجه، قرآنِ حكيمڭ داها زياده حقائقى إنكشاف ايدر ديمكدر. يوقسه حاشا و كلاّ سلفِ صالحينڭ بيان ايتدكلرى حقائقِ ظاهريۀِ قرآنيه‌يه شبهه گتيرمك دگل. چونكه اونلره ايمان لازمدر. اونلر نصّدر، قطعيدر، أساسدرلر، تملدرلر. قرآن {عَرَبِىٌّ مُبِينٌ} فرمانيله معناسى واضح اولديغنى بيلديرر. باشدن باشه خطابِ إلٰهى، او معنالر اوزرينه دونر، تقويه ايدر، بداهت درجه‌سنه گتيرر. او منصوص معنالرى قبول ايتمه‌مكدن، حاشا ثمّ حاشا، جنابِ حقّى تكذيب و حضرتِ رسالتڭ فهمنى تزييف ايتمك چيقار. ديمك معانئِ منصوصه، متسلسلاً منبعِ رسالتدن آلينمشدر. حتّى ابن جريرِ طبرى بتون معانئِ قرآنى مُعنعن سند ايله متسلسلاً منبعِ رسالته ايصال ايتمش و او طرزده، مهمّ و بيوك تفسيرينى يازمش.

سس يوق

مكتوبات