لمعه‌لر | اوننجى لمعه | 141
(134-147)

ايشته بن بو قصوريمه قارشى شدّتلى، فقط إن شاء اﷲ شفقتلى بر طوقات ييدم. شبهه‌مز قالمادى كه؛ بو طوقات، او قصوره بناءً گلمش. او طوقات ده شودر: سكز سنه‌در بن، استاديمڭ هم مخاطبى، هم مسوّدى، هم مبيّضى اولديغم حالده، سكز آى قدر نورلردن إستفاده ايده‌مدم. بو حاله حيرت ايتدك. بن ده و استادم ده ”بو نه‌دن بويله اولويور؟“ دييه أسباب آرايوردق. شيمدى قطعى قناعتمز گلدى كه: او حقائقِ قرآنيه نوردر، ضيادر. تصنّع، تملّق، تذلّل ظلمتلريله برلشه‌مييور. اونڭ ايچون بو نورلرڭ حقيقتلرينڭ مئالى، بندن اوزاقلاشييور طرزنده بولونه‌رق، بڭا يبانى گورونويور، يبانى قالييوردى. جنابِ حقدن نياز ايدييورم كه: بوندن صوڭره جنابِ حق بڭا او خدمته لايق إخلاص إحسان ايتسين، أهلِ دنيايه تصنّع و ريادن قورتارسين. باشده استادم اولارق، قارداشلرمدن دعا رجا ايدييورم.


پرقصور

شاملى حافظ توفيق

سكزنجيسى: سيرانيدر. بو ذات، خسرو گبى نوره مشتاق و درايتلى بر طلبه‌مدى. أسرارِ قرآنيه‌نڭ بر آناختارى و علمِ جفرڭ مهمّ بر مفتاحى اولان توافقاته دائر إسپارطه‌ده‌كى طلبه‌لرڭ فكرلرينى إستمزاج ايتدم. اوندن باشقه‌لرى، كمالِ شوق ايله إشتراك ايتديلر. او ذات باشقه بر فكرده و باشقه بر مراقده بولونديغى ايچون، إشتراك ايتمه‌مكله برابر، بنى ده قطعى بيلديگم حقيقتدن واز گچيرمك ايستدى. جدًّا بڭا طوقونمش بر مكتوب يازدى. أيواه ديدم، بو طلبه‌مى غائب ايتدم! چندان فكرينى تنوير ايتمك ايستدم. باشقه بر معنا داها قاريشدى. بر شفقت طوقاتنى يدى. بر سنه‌يه قريب بر خلوتخانه‌ده (يعنى حپسده) بكله‌دى.


سس يوق