أوّلا بيل و قطعى ايمان ايت كه: ”أجل مقدّردر، تغيّر ايتمز.“ چوق آغير خسته‌لرڭ باشنده آغلايانلر و صحّتلرى يرنده اولانلر ئولمشلر، او آغير خسته‌لر شفا بولوب ياشامشلر

ثانيًا: ئولوم، صورةً گورونديگى گبى دهشتلى دگل. چوق رساله‌لرده غايت قطعى، شكسز، شبهه‌سز بر صورتده، قرآنِ حكيمڭ ويرديگى نور ايله إثبات ايتمشز كه: أهلِ ايمان ايچون ئولوم، وظيفۀِ حيات كلفتندن بر ترخيصدر؛ هم دنيا ميداننده‌كى إمتحانده، تعليم و تعليمات اولان عبوديتدن بر پايدوسدر؛ هم اوته‌كى عالمه گيتمش يوزده طقسان طوقوز أحباب و أقرباسنه قاووشمق ايچون بر وسيله‌در؛ هم حقيقى وطننه و أبدى مقامِ سعادتنه گيرمگه بر واسطه‌در؛ هم زندانِ دنيادن بوستانِ جنانه بر دعوتدر؛ هم خالقِ رحيمنڭ فضلندن، كندى خدمتنه مقابل أخذِ اجرت ايتمگه بر نوبتدر. مادام ئولومڭ ماهيتى حقيقت نقطه‌سنده بودر؛ اوڭا دهشتلى باقمق دگل، بِالعكس رحمت و سعادتڭ بر مقدّمه‌سى نظريله باقمق گركدر. هم أهل اللّٰهڭ بر قسمنڭ ئولومدن قورقمالرى، ئولومڭ دهشتندن دگلدر. بلكه داها فضله خير قزانه‌جغم دييه، وظيفۀِ حياتڭ إدامه‌سندن قزانه‌جقلرى خيرات ايچوندر. أوت أهلِ ايمان ايچون ئولوم، رحمت قپوسيدر. أهلِ ضلالت ايچون، ظلماتِ أبديه قويوسيدر

اوننجى دواء: أى لزومسز مراق ايدن خسته! سن، خسته‌لغڭ آغيرلغندن مراق ايدييورسڭ. او مراقڭ، سنڭ خسته‌لغڭى آغيرلاشديرر. خسته‌لغڭ خفيفلشمه‌سنى ايسترسه‌ڭ، مراق ايتمه‌مگه چاليش. يعنى خسته‌لغڭ فائده‌لرينى، ثوابنى و چابوق گچه‌جگنى دوشون، مراقى قالدير، خسته‌لغڭ كوكنى كس. أوت مراق، خسته‌لغى ايكيلشديرر؛ مادّى خسته‌لغڭ آلتنده مراق ايله معنوى بر خسته‌لغى قلبڭه ويرر؛ مادّى خسته‌لق اوڭا طايانير، دوام ايدر. أگر تسليميتله، رضا ايله، خسته‌لغڭ حكمتنى دوشونمكله او مراق گيتسه، او مادّى خسته‌لغڭ مهمّ بر كوكى كسيلير، خفيفلشير، قسمًا گيدر. خصوصًا أوهامله بر درهم مادّى خسته‌لق، بعضًا مراق واسطه‌سيله اون درهم قدر بيور. مراق كسيلمسيله، او خسته‌لغڭ اونده طوقوزى گيدر. مراق، خسته‌لغى زياده ايتديگى گبى، حكمتِ إلٰهيه‌يى إتهام و رحمتِ إلٰهيه‌يى تنقيد و خالقِ رحيمندن شكوا حكمنده اولديغى ايچون، عكسِ مقصديله طوقات ير، خسته‌لغنى زياده‌لشديرر. أوت ناصلكه شكر نعمتى زياده‌لشديرر.. اويله ده شكوا؛ خسته‌لغى، مصيبتى تزييد ايدر. هم مراقڭ كنديسى ده بر خسته‌لقدر. اونڭ علاجى، خسته‌لغڭ حكمتنى بيلمكدر. مادام حكمتنى، فائده‌سنى بيلدڭ؛ او مرهمى مراقه سور، قورتول. آه يرينه اوخ دى، وا أسفا يرينه ” َاْلحَمْدُ ِﷲِ عَلٰى كُلِّ حَالٍ“ سويله