أوت رسالۀِ نورڭ مايه‌سى و مشربى تفكّر و شفقت اولديغى جهتله، حضرتِ إبراهيمڭ (ع‌س) خصوصى مشربى اولان تفكّر و شفقت نقطه‌سنده تام توافق ايتمك سرّيله شو سوره‌ده داها زياده رسالۀِ نورى قوجاغنه آلييور. باشده‌كى آيت، درت جمله ايله أڭ قراڭلق بر عصرڭ قره قره ايچنده، ظلمت ظلمت ايچنده إنسانلرى نوره چيقاران و قرآندن چيقان بر نوره پارمق باصديغى گبى؛ أڭ قراڭلق ايچنده بولونان و رسالۀِ نورڭ جرياننه مخالف گيدنلرى تعريف ايدر.

اوچنجى آيت: {َالَّذِينَ يَسْتَحِبُّونَ الْحَيٰوةَ الدُّنْيَا عَلَى اْلاٰخِرَةِ وَيَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اﷲِ وَيَبْغُونَهَا عِوَجًا اُولٰئِكَ فِى ضَلاَلٍ بَعِيدٍ}

بو دخى، اوچ جمله‌سيله بعض مناسباتِ معنويه و موافقتِ مفهوميه جهتنده و هم رسالۀِ نورڭ مسلگنه، هم ملحدلرڭ مسلگنه ايماءً باقار. و برنجى جمله‌سيله دير كه: ”او بدبختلر، بعض أهلِ ايمانڭ (ايمانلرى برابر اولديغى حالده) و بر قسم أهلِ علمڭ (آخرتى تام بيلدكلرى حالده) اونلره إلتحاق دلالتيله، بيله‌رك و سَوه‌رك حياتِ دنيويه‌يى دينه و آخرته، يعنى ألماسى طانيديغى و بولديغى حالده بش پاره‌لق شيشه‌يى اوڭا ترجيح ايتمك گبى؛ سفاهتِ حياتى، دينى حسّياته معنّدانه ترجيح ايدوب دينسزلك ايله إفتخار ايدرلر.“ بو جمله‌نڭ بو عصره بر خصوصيتى وار. چونكه هيچ بر عصر بويله بر طرزى گوسترمه‌مش. سائر عصرلرده او أهلِ ضلالت آخرتى بيلمييور و إنكار ايدييور. ألماسى ألماس بيلمييور، دنيايى ترجيح ايدييور.