شعاعلر | ايكنجى شعاع | 67
(59-106)

ايشته روحمڭ فريادينه و قلبمڭ واويلاسنه وافى و كافى و تسكين ايديجى و قناعت ويريجى جواب ايسه: سرِّ توحيد ايله رحمٰن و رحيم اولان ذاتِ ذو الجلالڭ عمومى قانونلرڭ تضييقاتلرى و حادثاتڭ تهاجماتى آلتنده آغلايان و صيزلايان او سَويملى مملوكلرينه قانونلرڭ فوقنده اولارق، إحساناتِ خصوصيه‌سى و إمداداتِ خاصّه‌سى و طوغريدن طوغرى‌يه هر شيئه قارشى ربوبيتِ خصوصيه‌سى و هر شيئڭ تدبيرينى بِالذّات كنديسى گورمسى و هر شيئڭ دردينى بِالذّات ديڭله‌مسى و هر شيئڭ حقيقى مالكى، صاحبى، حاميسى اولديغنى سرِّ قرآن و نورِ ايمان ايله بيلدم. او حدسز مأيوسيت يرنده نهايتسز بر مسروريت حسّ ايتدم. و هر بر ذى‌حيات اويله بر مالكِ ذو الجلاله منسوبيتى و مملوكيتى جهتيله نظرمده بيڭلر درجه بر أهمّيت، بر قيمت كسب ايتديلر. چونكه مادام هركس أفنديسنڭ شرفيله و منسوب اولديغى ذاتڭ مقاميله و شهرتيله إفتخار ايدر، بر عزّت پيدا ايدر؛ ألبته نورِ ايمان ايله بو منسوبيتڭ و مملوكيتڭ إنكشافى صورتنده، بر قارينجه بر فرعونى او منسوبيت قوّتيله مغلوب ايتديگى گبى (او منسوبيت شرفيله دخى) غافل و كندى كندينه مالك و باشى‌بوش كندينى ظن ايدن و أجداديله و ملكِ مصر ايله إفتخار ايدن و قبر قپوسنده او إفتخارى سونن بيڭ فرعون قدر إفتخار ايده‌بيلير. و سينك دخى نمرودڭ سكرات وقتنده عذابه و حجابه إنقلاب ايدن إفتخارينه قارشى كندى منسوبيتنڭ شرفنى إرائه ايدوب، اونڭكينى هيچه اينديره‌بيلير

سس يوق