عزيز، صدّيق قارداشلرم
بن بو فجرده هر بريڭزه قارشى تام بر آجيمق حسّ ايتدم. بردن خستهلر رسالهسى خاطره گلدى، تسلّى ويردى
أوت، بو مصيبت دخى إجتماعى بر نوع خستهلقدر. او رسالهدهكى أكثر ايمانى دوالر، بونده ده واردرلر. خصوصًا أرضرومدهكى مبارك خستهيه سويلهديگم گبى، بو ساعتدن أوّل بتون مصيبت زماننڭ ألمى گيتمش؛ هم ثوابى، هم خيرى، هم دنيوى و اُخروى و ايمانى و قرآنى فائدهلرى قالمش. ديمك او گچيجى بر تك مصيبت، دائمى و متعدّد نعمتلره إنقلاب ايتمش. گلهجك زمان ايسه شيمديلك يوق اولماسندن، اونده دوام ايدهجك مصيبتڭ شيمديلك ألمى يوق. توهّم ايله يوقدن ألم آلمق، رحمت و قدرِ إلٰهيهيه إعتمادسزلقدر
ثانيًا: شيمدى زمين يوزنده أكثر بشر؛ مادّى و معنوى قلبًا، روحًا، فكرًا مصيبتلرله گرفتاردر. بزم مصيبتمز، اونلره نسبةً هم غايت خفيفدر، هم كارليدر. هم قلب، هم روح ايچون؛ هم ايمان، هم سلامت و صحّت لذّتلرى وار
ثالثًا: بو فورطنهلرده بورايه گيرمهسه ايدك، وهّام مأمورلرڭ تماسنده بو خفيف مصيبت آغيرلاشمش اولاجقدى و اونلره قارشى تصنّع و دالقاووقلق ايتمك بلاسى اولاجقدى
رابعًا: بو ايشسز و مضاعف مادّى و معنوى قيشده، مدرسة الزهرانڭ بر درسخانهسى اولان بو مدرسۀِ يوسفيهده، ئوز قارداشدن داها مشفق چوق حقيقى دوستلرينى و مرشد گبى اُخروى قارداشلرى غايت اوجوز و آز مصرفله گورمك، زيارت ايتمك و اونلرڭ خصوصى مزيتلرندن إستفاده ايتمك و شفّاف شيلرده سرايت ايدن نور و نورانى گبى حسنهلرندن، معنوى يارديملرندن، فرحلرندن، تسلّيلرندن قوّت آلمق جهتنده بو مصيبت شكلنى دگيشديرر، بر نوع عنايت پردهسى حكمنه گچر. أوت بو گيزلى عنايتڭ بر لطيف ظرافتيدر كه، بتون بورايه گلن رسالۀِ نور طلبهلرينه ”خواجهلر“ نامى ويريلمش. هركس لساننده ”خواجهلر.. خواجهلر“ دييه حرمتله ياد ايدييورلر. بو ظرافت ايچنده لطيف بر إشارت وار كه؛ بو حپس مدرسهيه دونديگى گبى، رسالۀِ نور شاكردلرى دخى برر مدرّس، معلّم و سائر حپسخانهلر ده بو خواجهلرڭ سايهسنده إن شاء اﷲ برر مكتب حكمنه گچهجكلردر