شعاعلر | اون اوچنجى شعاع | 516
(489-558)

قارداشلرم


بونڭ گبى تسلّى‌يه دائر أوّلجه يازيلان كوچك مكتوبلر آرا صيره اوقونسه و ميوه‌نڭ خصوصًا آخرلرى برابر مطالعه ايديلسه و خاطره گلن رسالۀِ نورڭ مسئله‌لرى مذاكره اولسه، إن شاء اﷲ طلبۀِ علومڭ شرفنى قزانديرر. إمامِ شافعى (ق‌س) گبى بيوك ذاتلر، ”طلبۀِ علومڭ حتّى اويقوسى دخى عبادت صاييلير“ دييه زياده أهمّيت ويرمشلر. بويله مدرسه‌سز بر زمانده، بويله عذاب يرلرده، بويله يوكسك طلبه‌لك يوزندن يوز صيقنتى ده اولسه آلديرماملى وياخود {خَيْرُ اْلاُمُورِ اَحْمَزُهَا} دييوب او مشقّتلر يوزندن فرحله گولملى‌يز. امّا فقير آرقداشلرڭ چولوق و چوجق و إداره جهتى ايسه؛ مصيبتده كندندن زياده مصيبتلى‌يه و نعمتده داها نقصانيتلى‌يه باقمق قاعدۀِ قرآنيه و ايمانيه و نوريه‌يه بناءً، يوزده سكسان آدمدن داها زياده راحتدرلر. شكوايه هيچ حقلرى اولماديغى گبى، سكسان درجه بر شكر اوستنه حقدر. هم بوراده قسمتمزى آلمق، يمك؛ قدرِ إلٰهى تعيين ايتمشدى. عدالتِ رحمت بزى طوپلاتديردى، چولوق چوجق رزّاقِ حقيقيلرينه أمانت ايديلدى، موقّةً او نظارت وظيفه‌سندن مأذونيت ويردى. ناصلكه بر گون بتون بتون ألنى چكديره‌جك، عزل ايده‌جك. مادام حقيقت بودر، {حَسْبُنَا اﷲُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ} دييوب تسليم ايله شكر ايتملى‌يز

سس يوق