شعاعلر | اون دردنجى شعاع | 597
(559-861)

آفيون حكومت و محكمه‌سنه و ضابطه‌سنه داها بر قاچ نقطه معروضاتم وار


برنجيسى: أكثر أنبيانڭ شرقده و آسياده ظهورلرى و أغلبِ حكمانڭ غربده و آوروپاده گلمه‌لرى، قدرِ أزلينڭ بر إشارتيدر كه؛ آسياده دين حاكمدر. فلسفه ايكنجى درجه‌ده‌در. بو رمزِ قدره بناءً، آسياده حكم سورن ديندار اولمازسه ده دين لهنه چاليشانلره ايليشمه‌ملى، بلكه تشويق ايتمليدر


ايكنجيسى: قرآنِ حكيم بو زمين قفاسنڭ عقلى و قوّۀِ مفكّره‌سيدر. أگر اَلْعِيَاذُ بِاﷲ، قرآن كُرۀِ أرضڭ باشندن چيقسه، أرض ديوانه اولاجق، عقلدن بوش قالان قفاسنى بر سيّاره‌يه چارپمسى، بر قيامت قوپماسنه سبب اولماسى عقلدن اوزاق دگلدر. أوت قرآن عرشى فرش ايله باغلامش بر زنجير، بر حبل اللّٰهدر. جاذبۀِ عموميه‌دن زياده، زمينى محافظه ايدييور. ايشته بو قرآنِ عظيم الشانڭ حقيقى و قوّتلى بر تفسيرى اولان رسالۀِ نور؛ بو عصرده بو وطنده بو ملّته، يگرمى سنه‌دن بَرى تأثيرينى گوسترمش بيوك بر نعمتِ إلٰهيه و سونمز بر معجزۀِ قرآنيه‌در. حكومت اوڭا ايليشمك و طلبه‌لرينى اوندن اوركودوب واز گچيرمك دگل، بلكه حمايه ايتمك و اوقونماسنه تشويق ايتمك گركدر.


اوچنجيسى: أهلِ ايماندن بتون گلنلر، ماضى‌يه گيدنلره مغفرت دعالريله و حسناتلرينى اونلرڭ روحلرينه باغيشلاملريله يارديملرينه بناءً دڭزلى محكمه‌سنده ديمشدم


محكمۀِ كبراده ميليارلر أهلِ ايمان اولان دعواجيلر طرفندن قرآن حقيقتلرينه خدمت ايدن نور طلبه‌لرينى محكوم و پريشان ايتمك ايسته‌ينلردن و سزلردن صورولسه كه: ”سربستيت قانونيله دينسزلرڭ، قومونيستلرڭ نشرياتلرينه و آنارشيلگى يتيشديرن جمعيتلرينه مسامحه‌كارانه باقوب ايليشمديگڭز حالده، وطنى و ملّتى آنارشيستلكدن و دينسزلك و أخلاقسزلقدن و وطنداشلرينى ئولومڭ إعدامِ أبديسندن قورتارمغه چاليشان رسالۀِ نور و طلبه‌لرينى، حپسلر و تضييقلرله پريشان ايتمك ايستديڭز!“ دييه سزلردن صورولسه نه جواب ويره‌جكسڭز؟ بز ده سزلردن صورييورز! اونلره ديمشدم. او زمان او إنصافلى، عدالتلى ذاتلر بزى برائت ايتديرديلر، عدليه‌نڭ عدالتنى گوسترديلر

سس يوق