٥٥. حضرتِ علىنڭ (رض) علمِ حقيقت إعتباريله شاكردى اولديغمدن، معنوى أولادى اولابيليرم، ديمهسيله كندينه عطف ايديلن مقاملره لياقتنى قبول ايتمش گورولمكدهدر
ج - بديع معناسنده اولان جلجلوتيه قصيدهسنده إمامِ علىنڭ (رض) چوق جهتلرله رسالۀِ نوره صراحت درجهسنه ياقين إشاراتى ايچنده؛ بديع الزمان إسمنى رسالۀِ نوره ويرمسندن بڭا أمانةً ويريلن او إسمى، رسالۀِ نوره إعاده ايتديگمى يازمشم. بونڭله برابر بن ده معنوى آلِ بيتدن صاييلهبيليرم ديمكدن مقصدم؛ بر قسم مجتهدلرڭ {وَ عَلٰى اٰلِهِ وَ صَحْبِهِ} دعاسنده، ”سيّد اولميان فقط أهلِ تقوا بولونانلر، او دعاده داخلدرلر“ ديدكلرندن، او عمومى دعاده بنم ده بر حصّهم بولونماسى ايچون رجاكارانه بر تأويلدر. يوقسه او خطاكارانه معنا هيچ خاطريمه گلمهمش
٥٦. أحمد فيضىنڭ رسالهجگنڭ باشنده سعيدڭ ايكى بچق صحيفهلك يازيسى ايله {يَا اَيُّهَا الْمُزَّمِّلُ} آيتِ كريمهسندن أبجد حسابيله ”كردى“ كلمهسى چيقاريلمش
ج - بوراده بنم ايكى صحيفهجك يازيمه، أحمد فيضىنڭ حقّمده مبالغهكارانه مدحلرينى قبول ايتديگم معناسى ويريلمش، خطا ايتمش. چونكه بنم او مكتوبم، أحمد فيضىنڭ دقّتنى و علمنى تقدير ايله برابر حقّمدهكى حدّمدن زياده حسنِ ظنلرينى جرح و تعديل ايچون يازيلمشدر. هم آيتڭ معناىِ إشارى طبقهسندن رياضى و أبجدى بر توافقله استادينه قارشى بر معنا چيقاروب، خدمتنه بر مقبوليت علامتى اولارق يازمش. بويله شيلره ياڭليش دينيلمز كه، مدارِ مسئوليت اولسون. اولسه اولسه علمى بر خطادر. سياسته تماسى يوقدر. ينه أحمد فيضىنڭ رسالۀِ نورڭ مسلّم فضيلتنڭ بر پارچهسنى كندى استادينه إسناد ايتمهسى و بو زمانڭ بر هدايت واسطهسى اولديغنى ديمهسنى، مدارِ مسئوليت گورويور. حالبوكه هركس سَوْديگى بر آدم حقّنده مبالغهكارانه و إفراطكارانه مدح و ثنا ايتمكده، عرفًا، عادةً، علمًا دخى خطا اولماديغى حالده، هيچ مناسبتى اولميان بر سوزدر