ج - شيمدى‌يه قدر قرآن حرفلرى و خطّى، تورك ملّتنڭ خطِّ قديمى اولديغى حالده؛ لاتين حرفلرينى، تورك حرفلرى دييوب قرآن حرفلريله عصاىِ موسى‌يى يازان خسروى مسئول ايتمك بر قاچ وجهده ياڭليش اولديغنى أهلِ إنصاف آڭلار

٦٠، ٦١، ٦٢، ٦٣. إستناد ايتديگى حديثلر ضعيف و حتّى موضوع اولمقله برابر، تأويللرى ياڭليش و أصلى يوقدر

ج - بتون اُمّت بيڭ سنه‌دن بَرى تلقّئِ بِالقبول ايتديگى و عالمِ إسلام ايچنده آز بر قسم علمانڭ باشقه تأويللرله بر درجه ضعفيتنه حكم ايتدكلرينه مقابل، جمهورِ محدّثين و اُمّتِ محمّديه قبول ايتديگى؛ آخر زمانده گلن بعض حادثه‌لر حقّنده‌كى مختلف روايتلرى تأويل، يعنى ممكن بر إحتمال معناسيله بو زمانده وقوعه گلن و گوزله گورولن حادثه‌لره تام مطابق چيقماسنى بيانه، دنياده هيچ بر أهلِ علم ياڭليش دييه‌مز. فرضا او حديثلردن بريسى موضوع ده اولسه؛ موضوعڭ معناسى، حديث دگل ديمكدر. يوقسه معناسى ياڭليشدر ديمك دگلدر كه، ضربِ مَثل نوعنده اُمّت او روايتى قبول ايتمش. بو نوع تأويلاته ياڭليش ديينلر، قاچ جهتده ياڭليش اولديغى گبى، اُمّتڭ تلقّيسنه إهانت و حديثلرى إنكاردر. و ”سفيانه دائر هيچ بر حديث يوقدر، وارسه موضوعدر.“ ديين مدّعى هيچ حديث كتابلرينى اوقومديغى، بلكه قرآنڭ سوره‌لرينڭ نه قدر اولديغنى بيلمديگى حالده؛ برى بر ميليون، ديگرى بش يوز بيڭ حديثى حفظنه آلان إمامِ أحمد ابن حنبل و إمامِ بخارى گبى مجتهدلرڭ، بويله كلّى و عمومى بر طرزده جسارت ايده‌مدكلرى حالده، او مدّعى كلّى بر صورتده و عمومى بر طرزده ”سفيان حقّنده هيچ بر حديث يوقدر، وارسه موضوعدر.“ ديمه‌سيله حدّندن بيڭلر دفعه تجاوز ايدوب بيوك بر خطايى إرتكاب ايتمش. فرضِ محال اولارق حديث ده اولماسه، اُمّتِ إسلاميه‌ده بر حقيقتِ إجتماعيه و متعدّد دفعه‌لر أثرى گورولمش واقع و حق بر حادثۀِ إستقباليه‌در