شعاعلر | اون بشنجى شعاع | 884
(862-972)

گوردم كه؛ كائنات، بر جامعِ أكبر و بتون مخلوقات طائفه‌لرى، بر صلاتِ كبراده جماعت ايله هر برى كندينه مخصوص بر عبادتله و حال ديلى ايله بر نوع نماز قيلييورلر گبى معبودِ ذو الجلالڭ محيط ربوبيتنه قارشى چوق گنيش بر عبوديتله مقابله ايچون هر برى عمومڭ شهادتلرينى و توحيدلرينى تصديق ايدر كه، عين نتيجه‌يى إثبات طرزنده وضعيت آلييورلر دييه مشاهده ايدركن، بردن بر پرده داها آچيلدى


گوردم كه؛ ناصل بر إنسانِ أكبر اولان كائنات، لسانِ حال و چوق أجزالرى، إستعداد و إحتياجِ فطرى لسانيله و ذى‌شعور موجوداتلرى، لسانِ قال ايله {اِيَّاكَ نَعْبُدُ وَاِيَّاكَ نَسْتَعِينُ} دييورلر و خالقنڭ مرحمتكارانه ربوبيتنه قارشى عبوديتلرينى گوسترييورلر؛ عينًا اويله ده، برر كوچوجك كائنات حكمنده او جماعتِ عظماده هر بر آرقداشمڭ جسدى گبى بنم جسدمده‌كى ذرّه‌لر و قوّه‌لر و طويغولرم دخى خالقنڭ ربوبيتنه قارشى إطاعت و إحتياجلرينڭ لسانِ حاليله {اِيَّاكَ نَعْبُدُ وَاِيَّاكَ نَسْتَعِينُ} دييه‌رك أمر و إرادۀِ إلٰهيه‌يه گوره حركت ايتدكلرينى و هر آنده خالقلرينڭ عنايتنه و رحمتنه و يارديمنه محتاج اولدقلرينى گوسترييورلر گوردم. هم نمازده‌كى جماعتڭ قدسى سرّينى، هم نونڭ گوزل معجزه‌سنى حيرتله مشاهده ايدوب، نون قپوسيله گيرديگم گبى چيقدم، الحمد ِﷲ ديدم. {اِيَّاكَ نَعْبُدُ وَاِيَّاكَ نَسْتَعِينُ} جمله‌سنى، او اوچ جماعتڭ و او بيوك و كوچوجك آرقداشلرم حسابنه ده سويله‌مگه آليشدم


شيمدى مقدّمه بيتدى، صدده گلييورز


سس يوق