شعاعلر | اون بشنجى شعاع | 886
(862-972)

آلتنجى كلمه: {اِهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ} در. بونده‌كى حجّته غايت قيصه بر إشارت شودر


أوت ناصل بر يردن بر يره گيدن يوللرڭ و بر نقطه‌دن اوزاق بر نقطه‌يه چكيلن خطلرڭ أڭ قيصه‌سى ايسه، أڭ طوغريسيدر و مستقيميدر. عينًا اويله ده؛ معنوياتده و معنوى يوللرده و قلبى مسلكلرده أڭ طوغريسى، أڭ مستقيمى ايسه أڭ قيصه و أڭ قولاييدر. مثلا: رسالۀِ نورده بتون موازنه‌لرى و كفر و ايمان يوللرينڭ مقايسه‌لرى قطعى گوسترييورلر كه؛ ايمان و توحيد يولى، غايت قيصه و طوغرى و مستقيم و قولايدر. و كفر و إنكار يوللرى غايت اوزون و مشكلاتلى و تهلكه‌ليدر. ديمك بو إستقامتلى و حكمتلى و هر شيده أڭ قيصه و قولاى يولده سَوق ايديلن بو كائناتده، ألبته شرك و كفرڭ حقيقتلرى اولاماز و ايمان و توحيدڭ حقيقتلرى، بو كائناته گونش گبى لازم و واجبدر


هم أخلاقِ إنسانيه‌ده أڭ راحت، أڭ فائده‌لى، أڭ قيصه، أڭ سلامتلى يول ايسه صراطِ مستقيمده، إستقامتده‌در. مثلا: قوّۀِ عقليه، حدِّ وَسَط اولان حكمتى و قولاى، فائده‌لى إستقامتى غائب ايتسه، إفراط ويا تفريطله مضر بر جربزه‌يه و بلالى بر بلاهته دوشر، اوزون يوللرنده تهلكه‌لرى چكر. و قوّۀِ غضبيه، حدِّ إستقامت اولان شجاعتى تعقيب ايتمزسه؛ إفراطله چوق ضررلى و ظلملى تهوّره و تجبّره و تفريطله چوق ذلّتلى و ألملى جبانت و قورقاقلغه دوشر.. إستقامتى غائب ايتمه‌سنڭ، خطاسنڭ جزاسى اولارق دائمى، وجدانى بر عذابى چكر. و إنسانده‌كى قوّۀِ شهويه، سلامتلى إستقامتى و عفّتى ضايع ايتسه؛ إفراطله مصيبتلى، رذالتلى فجوره، فحشه و تفريطله خُموده، يعنى نعمتلرده‌كى ذوق و لذّتدن محروم دوشر و او معنوى خسته‌لغڭ عذابنى چكر

سس يوق